دیدگاه عالم اهلسنت در مورد محمد بن عبدالوهاب
خلاصه مقاله
محمد بن عبدالوهاب همه مسلمانان را بدون استثنا تکفیر میکرد؛ او به این اتهام که مسلمانان متوسل به پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) میشوند و بر قبور اولیای خود گنبد و بارگاه میسازند و به قصد زیارت قبور سفر میکنند و از اولیا طلب شفاعت میکنند، تکفیر میکرد. از آنجا که محمد بن عبدالوهاب، عقاید خرافی خود را که بر خلاف عامه مسلمانان بود و در حقیقت همان عقاید ابنتیمیه بود را منتشر میساخت، بسیاری از علمای اهلسنت به مخالفت با وی پرداختند، که از جمله آنان شیخ محمّد طاهر یوسف تیجانی مالکی اشعری است. او درباره معتقدات وهابیان میگوید: «از اعتقادات باطل و مهلک وهابیان آن است که معتقدند هر کسیکه به زیارت قبر پیامبر رود، بر او درود فرستد و به او توسل جوید، محکوم به کفر و شرک است؛ چون این اعمال را عبادت قبر به شمار میآورند. پس وای بر کسیکه چنین اعتقادی دارد، و هرگز کسی از مسلمانان در روی زمین چنین اعتقادی را ندارد، بلکه حتی از کفّار کسی این عقیده را ندارد، که مرتبه الوهیت یا ربوبیّت برای مخلوق است، جز محمد بن عبدالوهاب که خدای خود را هوای نفسش قرار داده است.»
متن مقاله
یکی از کسانیکه همه مسلمانان را، بدون استثناء، تکفیر میکرد، محمد بن عبدالوهاب بود؛ او به این اتهام که مسلمانان متوسل به پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) میشوند و بر قبور اولیای خود گنبد و بارگاه میسازند و به قصد زیارت قبور سفر میکنند و از اولیا طلب شفاعت میکنند، آنان را تکفیر میکرد. از آنجا که محمد بن عبدالوهاب، عقاید خرافی خود را که بر خلاف عامه مسلمانان بود و در حقیقت همان عقاید ابنتیمیه بود را منتشر میساخت، بسیاری از علمای اهلسنت به مخالفت با وی پرداختند که در این مقاله برآنیم تا برای نمونه به یک مورد از آنها اشاره کنیم.
- شیخ محمّد طاهر یوسف تیجانی مالکی اشعری؛ او درباره معتقدات وهابیان میگوید: «از اعتقادات باطل و مهلک وهابیان آن است که آنان معتقدند به اینکه هر کسیکه به زیارت قبر سیّد ما محمّد (صلیاللهعلیهوآله) رود تا بر او درود فرستاده و به او توسل جوید، او محکوم به کفر و شرک است؛ به جهت آنکه زیارت قبر شریف حضرت و ردّ سلام بر ساکن آن و توسل به او را عبادت قبر به شمار میآورند. پس وای بر کسیکه چنین اعتقادی را دارد، و هرگز کسی از مسلمانان در روی زمین چنین اعتقادی را ندارد، بلکه حتی از کفّار کسی این عقیده را ندارد، که مرتبه الوهیت یا ربوبیّت برای مخلوق است، جز محمد بن عبدالوهاب که خدای خود را هوای نفسش قرار داده و خداوند او را با وجود علم گمراه کرده و بر گوش و قلبش مهر کرده و بر چشمش پردهای قرار داده است؛ زیرا قرآن و حدیث را تغییر و تحریف داده و به انبیاء مرسلین و اولیا و صالحان نقص وارد کرده است، و میدانیم که نقص وارد کردن به آنها از روی عمد به اجماع امامان چهارگانه کفر است، خصوصاً وارد کردن نقص به آقای ما محمد. و نیز میدانیم که محمّد بن عبدالوهاب اصلش را قبیله تمیم است، بزرگترین قبیلهای است که پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) را آزار داده است. ... آری! محمد بن عبدالوهاب مورد غضب پدر و اساتید و اهل خود بود و هنگامیکه موعظهها و ارشادات و عقاید فاسدش اظهار میشد او را از شهری به شهر دیگر با ذلت و حقارت و اهانت، طرد میکردند تا آنکه به شهر اهل خود رسید که همگی بادیه نشین و حیوان چران بودند و هیچ چیز از دین نمیدانستند، و لذا عقیده او در آنها تأثیر گذاشته و آنان را گمراه کرد، و همگی او را در آن راه کمک کردند، و لذا با کمک و مساعدت آنها توانست دین جدید خود را منتشر کند و در آن حال بود که علمای مکه او را تکفیر کرده و از حج منعش کردند... .»[1]
پینوشت:
[1]. «و من معتقداتهم الباطلة المهلکة لهم انّهم یعتقدون بانّ کلّ من زار قبر سیدنا محمّد لیرّد علیه السّلام و یتوسل به فانّهم یحکمون علیه بالکفر و الشرک؛ لاعتقادهم انّ الزیارة للقبر الشریف و ردّ السلام لساکنه و التوسل به عبادة للقبر، فویل لمن یعتقد ذلک، و لا یوجد احد علی وجه الارض من المسلمین بل و من الکفّار جمیعا بان یعتقد... .» صاروخ الغارة، شیخ محمّد طاهر یوسف تیجانی مالکی اشعری، چاپ سودان، ص 9 ـ 11.
افزودن نظر جدید