مخالفت آشکار و صریح با سنت‌های ثابت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) یکی از شاخصه‌های فکری و رفتاری وهابیت است که آن را به روشنی می‌توان در رفتار وهابیان دید. این گروه برای تثبیت خود و مرزبندی بین مسلمانان، معتقدند باید سنت‌های ثابت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که شیعه به آن‌ها عمل می‌کند، کنار گذاشته شود. این تفکر از زمان بنی‌‌امیه شروع شد و توسط بنیان‌گذاران فکر و مروجان وهابیت تثبیت شد و تا به امروز نیز تداوم دارد. که در این مقاله به دو مورد از مخالفت‌های وهابیت و پیشوایان فکری آنان با سنت‌‌های ثابت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره می‌شود.[1]

- رجاء بن حیوة[2] می‌گوید: معاویه از نقل احادیث پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) کراهت داشت و مردم را نیز از نقل احادیث آن حضرت منع می‌کرد. راوی دیگری به نام یحیی حمانی می‌گوید: معاویه در طول عمر خود، تنها یک روز (حدیثی را) از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرد.[3]

- ابن حزم آندلسی ظاهری می‌گوید: روزی عثمان در دوران خلافتش در سرزمین منی بیمار شد. مردم از حضرت علی (علیه السّلام) درخواست کردند امامت نماز را عهده‌دار شود. امام (علیه السّلام) فرمودند: اگر من به عنوان امام جماعت، نماز بخوانم، همان‌گونه که رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) نماز می‌خواندند، نماز خواهم خواند. (یعنی نماز دو رکعتی و شکسته خواهم خواند). مردم سخن حضرت علی (علیه السّلام) را نپذیرفتند و گفتند: ما (سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را نمی‌خواهیم بلکه) به سنت عثمان عمل می‌کنیم (و نماز چهار رکعتی می‌خوانیم). حضرت علی (علیه السّلام) هنگامی که با اصرار مردم بر تبعیت از سنت عثمان مواجه شد، از پذیرش درخواست مردم خودداری فرمود.[4]

پی‌نوشت:

[1]. «و من هنا ذهب من ذهب من الفقاء إلی ترک بعض المستحبات إذا صارت شعارا لهم... .» منهاج السنة النبویة، ابن‌تیمیه حرّانی، مؤسسة الریان، بیروت، ج 2، ص 615.
[2]. سیر أعلام النبلاء، ذهبی، مؤسسة الرسالة، بیروت، ج 4، ص 557.
[3]. «کان معاویة ینهی عن الحدیث یقول: لا تحدثوا عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)... و ما سمعته یروی عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) إلّا یوما واحدا.» تاریخ دمشق الکبیر، ابن عساکر دمشقی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 62، ص 116. 
[4]. «اعتلّ عثمان و هو بمنی، فأتی علیّ، فقیل له: صلّ بالناس، فقال: إن شئتم صلّیت لکم صلاة رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)، یعنی رکعتین. قالوا: لا، إلّا صلاة أمیر المؤمنین، یعنون عثمان أربعا، فأبی.» المحلّی، ابن حزم اندلسی ظاهری، دار الآفاق الجدیدة، بیروت، ج 4، ص 270.