خشونت و قتل و خون‌ریزی از سنت‌های وهابیان و یکی از مهمترین عوامل پیشرفت آنان می‌باشد. محمد بن عبدالوهاب با پیروی از سلف خود با کشتار مسلمانان و غارت اموال آنان و تقسیم غنائم به دست آمده از سرزمین‌های اسلامی میان وهابی‌ها، توانست پیروانی برای خود جمع کرده و تفکرات ابن‌تیمیه را احیا کند و در ادامه، همین تفکر میان وهابی‌ها رواج پیدا کرده و باعث جنایت‌ها و غارت اموال میان مسلمانان شد. که در این مقاله به چند نمونه از این جنایات و کشتار مسلمانان و غارت اموال آنان توسط وهابی‌ها اشاره می‌کنیم.

- جنایات وهابی‌ها در بصره و زبیر؛ وهابیان در دوران حکومت سعود بن عبدالعزیز (1218 ـ 1229 هجری قمری) به شهرهای بصره و زبیر حمله کردند و با کشتار عموم مردم، اموال آنان را غارت کردند. وهابیان با پیروی از افکار باطل ابن‌تیمیه، تمامی قبه‌ها و بارگاه‌های موجود بر روی قبور به خصوص قبور طلحه و حسن (بصری) را تخریب کردند.[1]

- محاصره جده و کشتار اعراب؛ وهابیان پس از جدّه در سال 1219 هجری قمری و عدم موفقیت در تصرف جده، با دادن تلفات و کشته‌های زیاد، مجبور به عقب‌نشینی و ترک محاصره جده شدند. آنان در مسیر عقب‌نشینی خود طوایفی از اعراب اهل‌سنت را قتل عام کردند.[2]

- کشتار عزاداران امام موسی کاظم (علیه السّلام) در بیست و پنجم رجب 1426 هجری قمری مصادف با شهادت امام موسی کاظم (علیه السّلام) وهابیان با پخش غذاهای مسموم در اطراف حرم آن امام و با انجام انفجارهای متعدد در کاظمین بین صفوف عزاداران امام موسی کاظم (علیه السّلام) و تخریب پل «الائمة» باعث شهادت 1500 نفر از شیعیان عزادار شدند.[3]

- وهابیت و انفجار در اهواز؛ در جریان دستگیری عوامل بمب‌گذاری‌های پیاپی 1384 شمسی در اهواز، روشن شد که از مجموع 46 نفر دستگیر شده، 44 نفر دارای عقاید وهابیت هستند. بر اساس اطلاعات موثق، این عده از سوی اسرائیل، آمریکا و انگلیس حمایت می‌شدند و از عوامل وهابیان در ایران بودند.[4]

پی‌نوشت:

[1]. «و فی هذه السنة کانت غزوة البصرة و هدم قصر الدریهمیة مشرب أهل الزبیر و قتل من کان فیه... ثمّ نزل سعود علی الجامع المعروف قرب الزبیر، فنهضت جموع المسلمین إلی البصرة، فدهموا جنوبها و نهبوها و قتلوا من أهلها قتلی کثیرة و احتصروا أهلها فی وسط الحلة، ثمّ رجعت تلک الجموع و حاصروا أهل الزبیر و هدموا جمیع القباب و المشاهد التی خارج... .» عنوان المجد فی تاریخ نجد، ابن بشر نجدی، دار الحبیب، ریاض، 1، ص 167. 
[2]. کشف الإرتیاب فی أتباع محمد بن عبدالوهاب، سید محسن امین حسینی عاملی، انتشارات غدیر، تهران، ص 25 ـ 26.
[3]. وهابیت از منظر عقل و شرع، حسینی قزوینی، مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر، قم، ص 113.
[4]. همان