پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ صوفیه را به سبب عقاید گوناگونی که در طول تاریخ داشته‌اند، به نام‌های فراوانی خوانده‌اند. ازاین‌رو درباره آنها گفته شده: «پيروان او "ابوهاشم کوفی" را كه چون "صوف" (لباس پشمی) می‌پوشند، «صوفيه» گفته‏‌اند و گاهی به خاطر كنيه و گاه به نام پدر او، ايشان را هشميّه و ابوهاشميه و عثمانيّه و شريكيّه خوانده‌اند و بعد از آن ايشان را به ابويزيد بسطامى نسبت داده و يزيديّه و بسطاميّه لقب‏ داده و به اعتبار قايل بودن به حلول و اتحاد، ايشان را حلوليّه و اتحاديّه خواندند و چون جمعى از ايشان در اتحاد مبالغه نموده، ايشان وحدتيّه نام گرفته و ايشان را به حسين بن منصور حلّاج منسوب ساخته و منصوريّه و حلاجيّه نام داده‌اند و بجهت آنكه در باب مشايخ خود غلو نموده و به خدایى ايشان بر وجه حلول و اتحاد قايل شدند و بر گمراهى خود و ديگران افزودند، ايشان را غلات و غاليّه و غاويّه نام داده و چون طريق و مذهبى اختراع نمودند كه مشتمل به رهبانيّت و نصرانيّت بود و كفر و اسلام در هم آميخته بودند، امامان ما ايشان را به مبتدعه مسمّى گردانيدند و چون منافق و رياكار بودند ايشان را مرائيّه خواندند و به واسطه لاف‌هاى بسيار كه مى‏‌زدند ايشان را متصلّفه گفتند.»[حديقه الشيعه، ج‏2، صص 743 و 744] همه نام‌هایی که صوفیه در قدیم بدان مشهور شده بودند، به خاطر عقاید این فرقه یا نسبتی است که در عمل بدان معتقد بودند. به همین دلیل است که صوفیه فرقه‌ای هزار اسم و هزار رنگ نام گرفته است.

پی‌نوشت:
مقدس اردبیلی، حديقه الشيعه، مصحح حسن‌زاده صادق، انصاریان، قم، 1383، ج‏2، صص 743 و 744