بخاری به نقل از ابن عباس: «پیامبر فرمود: تمام درها به مسجدالنبی بسته شود، غیر از درب خانه ابوبکر.»(صحیح بخاری، ج5، ص4) ابن حجر عسقلانی در شرح خود بر صحیح بخاری توضیح می‌دهد که باب در این نقل منظور پنجره، «خوخه» است، و نگاه داشتن این خوخه برای ابوبکر اشاره‌ای از طرف پیامبر است برای خلافت ابوبکر، و سرنوشت این خوخه را بیان می‌کند که حفصه، همسر پیامبر آن را از ابوبکر خرید و در زمان خلافت عثمان، وقتی قصد توسعه مسجدالنبی را نمود، حفصه مخالفت کرد، و وقتی به او گفته شد در ازای این پنجره، پنجره‌ای مشابه در انتهای مسجد به تو می‌دهیم، خانه را تسلیم کرد و راضی شد.(فتح الباری، ج7، ص14)
اما در ادامه ابن حجر اقرار می‌کند که روایتی با سند قوی در معجم الاوسط طبرانی و مسند احمد و سنن نسائی وجود دارد که درب خانه‌ها به مسجدالنبی مسدود شد، غیر از درب خانه امیرالمؤمنین.(همان)
آنان‌که اجازه پیامبر برای باز کردن پنجره را اشاره پیامبر برای شایستگی به خلافت می‌دانند؛ بازگذاردن درب خانه امیرالمؤمنین به مسجد برای رفت و آمد از همان درب را دلیل بر چیزی نمی‌دانند؟!!

پی‌نوشت:

فتح الباری، ابن حجر، ج7، ص14. «فِي أَخْبَارِ الْمَدِينَةِ أَنَّ دَارَ أَبِي بِكْرٍ الَّتِي أَذِنَ لَهُ فِي إِبْقَاءِ الْخَوْخَةِ مِنْهَا إِلَى الْمَسْجِدِ كَانَتْ مُلَاصِقَةً لِلْمَسْجِدِ وَلَمْ تَزَلْ بِيَدِ أَبِي بَكْرٍ حَتَّى احْتَاجَ إِلَى شَيْءٍ يُعْطِيهِ لِبَعْضِ مَنْ وَفَدَ عَلَيْهِ فَبَاعَهَا فَاشْتَرَتْهَا مِنْهُ حَفْصَةُ أُمُّ الْمُؤْمِنِينَ بِأَرْبَعَةِ آلَافِ دِرْهَمٍ فَلَمْ تَزَلْ بِيَدِهَا إِلَى أَنْ أَرَادُوا تَوْسِيعَ الْمَسْجِدِ فِي خِلَافَةِ عُثْمَانَ فَطَلَبُوهَا مِنْهَا لِيُوَسِّعُوا بِهَا الْمَسْجِدَ فَامْتَنَعَتْ وَقَالَتْ كَيْفَ بِطَرِيقِي إِلَى الْمَسْجِدِ فَقِيلَ لَهَا نُعْطِيكِ دَارًا أَوْسَعَ مِنْهَا وَنَجْعَلُ لَكِ طَرِيقًا مِثْلَهَا فَسَلَّمَتْ وَرَضِيَتْ.»
فتح الباری، ابن حجر، ج7، ص14. «حَدِيثُ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ قَالَ أَمَرَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِسَدِّ الْأَبْوَابِ الشَّارِعَةِ فِي الْمَسْجِدِ وَتَرْكِ بَابِ عَلِيٍّ أَخْرَجَهُ أَحْمَدُ وَالنَّسَائِيُّ وَإِسْنَادُهُ قَوِيٌّ وَفِي رِوَايَةٍ لِلطَّبَرَانِيِّ فِي الْأَوْسَطِ رِجَالُهَا ثِقَاتٌ مِنَ الزِّيَادَةِ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ سَدَدْتَ أَبْوَابَنَا فَقَالَ مَا أَنَا سَدَدْتُهَا وَلَكِنَّ اللَّهَ سَدَّهَا وَعَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ قَالَ كَانَ لِنَفَرٍ مِنَ الصَّحَابَةِ أَبْوَابٌ شَارِعَةٌ فِي الْمَسْجِدِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سُدُّوا هَذِهِ الْأَبْوَابَ إِلَّا بَابَ عَليّ.»