مدح ایرانیان در احادیث کتب اهل سنت
پیوند عمیق ایرانیان با مذهب اهل بیت پیامبر حقیقتی انکارناپذیر است، بهخاطر اینکه اطاعت و پیروی بیچون و چرا و ولایتپذیری آنها نسبت به چهارده معصوم به حدّی است که نیازی به دلیل و سند ندارد؛ اولین جرقهی این عشق و علاقه توسط صحابی وفادار پیامبر، جناب سلمان فارسی بوده است، طوریکه پیامبر اکرم در توصیفش او را «منّا اهل البیت» نامید. ایرانی الاصلی که یک لحظه هم مشرک و بت پرست نبود و به دنبال حقیقت بود و خداوند را با جان و دل قبول داشت، و این دلیلی بود که خداوند او را به اسلام و پیامبرش آشنا ساخت و از بهترین اصحاب رسول خدا و اهل بیت پیامبر شد. پیامبر هم در مناسبتهای مختلف از او و قوم او به نیکی یاد میکند، از جمله فرمودند: «اگر دین سرگردان در آسمان باشد، مردانی از فارس آن را در اختیار خواهند گرفت.»(حلیة الاولیاء، ج6 ص64) و یا فرمود: «نصیب و بهرهی ایرانیان در اسلام از همهی مردم بیشتر است.»(کنزالعمال، ج12 ص90) و همچنین فرمود: «گروهی از مردم مشرق - ایران- قیام میکنند و حکومت جهانی حضرت مهدی را آماده میسازند.»(کنزالعمال، ج14 ص263)
پینوشت:
حلیة الاولیاء، ابونعیم اصفهانی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج6 ص64. «لو کان الدین معلقاً بالثریا لیتناوله رجال من ابناء الفارس.»
کنزالعمال، متقی هندی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج12 ص90 حدیث34126. «اعظم الناس نصیباً فی الاسلام اهل الفارس.»
کنزالعمال، متقی هندی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج14 ص263 حدیث 38657. «یخرج ناس من المشرق فیوطئون للمهدی سلطانه.»
افزودن نظر جدید