احمد بصری صاحب شریعتی جدید!
احمد بصری با شریعتی جدید و اوامری جدید آمده است. اما باور به شارعیت قائم (علیهالسلام) نادرست بوده و با انبوهی از آیات و روایاتی که دین اسلام و شریعت نبوی ابدی دانسته و آن حضرت را ختم رسولان معرفی کردهاند و در تقابلی آشکار میباشد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شارعیت بدین معناست که شخصی را مُبشّر دین و آیین جدید دانسته و شریعتی غیر از شریعت اسلام (صلیاللهعلیهوآله) را برای وی قائل شویم. احمد بصری نیز با یک پیشفرض باطل که خود را قائم دانسته و با استناد به روایت «امام قائم که قیام کند امری نو و کتابی نو و قضاوتی نو خواهد داشت»[1] قائم را در مقام شارعیت دانسته[2] چنانچه فرقه بابیت و بهائیت نیز به نوعی بر همین باور میباشند.[3]
در بررسی این ادعای باطل بایستی به مواردی توجه کرد که عبارتند از:
الف) روایات که درباره امر جدید صادر شده است به معنای تبدیل فرائض و تغییر احکام نبوده، بلکه به معنای احیای آن دسته از سنتهای اسلامی که به دست فراموشی سپرده شده یا به آنها عمل نمیشود است چنانچه امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «آنگاه که قائم قیام کند، مردم را از نو به اسلام فرا میخواند و امری که کهنه شده است و از آن گمراه شدهاند هدایت میکند و اینکه آن حضرت را مهدی نامیدهاند، به این جهت است که مردام را به دینی که از آن گمراه شدهاند، هدایت میکند.»[4]
ب) از سویی احمد بصری، مدعی وصایت پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) بوده و از طرفی مدعی شارعیت است. چرا که معنای شارعیت این است که وی وصی پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) و یا امامان قبل از خود نبوده و به طور استقلالی دارای شریعت است وحال آنکه اگر وصی پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) باشد، بایستی وصایت ایشان را با حفظ امانت انجام داده و به روایت «حلال محمد حلال است تا روز قیامت و حرام او حرام است تا روز قیامت.»[5] پایبند بوده و دین شریعت آن حضرت را تغییر ندهد.
علاوه برآن امام باقر(علیهالسلام) خطاب به جابر بن عبدالله فرمود: «ای جابر اگر ما به مردم به رأی هوا و هوس خود فتوی میدهیم هر آینه تباه میشدیم، ولی ما با آثار رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) و اصول دانشی که نزدمان است فتوی میدهیم و آنرا یکی از دیگری به ارث میبریم و به مانند گنجی باز میداریم.»[6]
علاوه بر همهی این موارد باور به شارعیت قائم (علیهالسلام) نادرست بوده و با انبوهی از آیات و روایاتی که دین اسلام و شریعت نبوی ابدی دانسته و آن حضرت را ختم رسولان معرفی کردهاند و در تقابلی آشکار میباشد.
به عنوان نمونه برخی از تشریعیات و نسخ احکام احمد الحسن بصری عبارتند از:
1. جایگزنی یک روز نماز قضا با نمازهای قضا شده در تمامی عمر انسان؛ احمد بصری در حکمی ناسازگار به روایات معصومین میگوید: «نسبت به قضای نماز؛ پس قضاء در شب 23 رمضان معادل هزار ماه است. پس مثلا اگر در گردن شخصی یک سال قضا و 10 سال و یا حتی هزار ماه باشد با خواندن یک روز نماز در شب قدر او را کفایت کرده نمازهایش ادا میشود.»[7]
2. حکم عدم جواز ازدواج موقت در کمتر از 6 ماه؛ احمد بصری در پاسخ به مدت حداقلی ازدواج موقت، آن را 6 ماه دانسته و در پاسخ به سؤالی دیگر که به این حکم اعتراض کرده و آنرا با روایات معصومین متعارض دانسته است میگوید: «احکام الهی شرعیه نسخ میشوند و آسان و کوچک است این مورد از نسخی که سؤال کردی. پس قطعا در آینده نسخهایی بسیار بزرگتر عظیمتر از این واقع خواهد شد.»[8]
پینوشت:
[1]. غیبت نعمانی، ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، نشر صدوق، 1397 ق، ص 233.
[2]. الجواب المنیر، احمد بصری، بیتا بیجا، اصدارات انصار، ج3، ص 41.
[3]. ایقان، میرزا حسینعلی نوری، مصر، 1308 ق، ص 187.
[4]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، شیخ مفید، کنگره شیخ مفید، 1403 ق، ج2، ص 383.
[5]. بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلیالله علیهم، محمد بن حسن صفار، مکتبة آیت الله المرعشی النجفی، ج1، ص 148.
[6]. بحارالانوار، علامه مجلسی، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ج2، ص 172.
[7]. الاجوبة الفقهیة، احمد بصری، بیتا بیجا، اصدارات انصار، الصلاة، ص 30.
[8]. الجواب المنیر، احمد بصری، بیتا بیجا، اصدارات انصار، ج3، ص 41.
افزودن نظر جدید