پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سال‌هاست که کشورهای اسلامی روی آرامش را به خود ندیده‌ است. هرروز و هر ساعتی در نقطه‌ای از سرزمین‌های اسلامی، جنگی به راه افتاده و خسارت‌های مالی و جانی فراوانی را متحمل مسلمانان و سرزمین‌های اسلامی می‌کند؛ اما آنچه بیش از بیش دل‌ها را سوزانده و انسانیت را سوگوار می‌کند، شنیدن خبرهای فراوانی از کشته و مجروح شدن کودکان وزنان بی‌گناهی است که حتی توانایی مقابله با دشمن را ندارند؛ اما واقعیت این است که این نوع کشتار وحشیانه و ظلم وقیحانه جنایت‌کارهای خون‌خوار که بی‌شک در رأس آن آمریکا و انگلیس و اسرائیل قرار دارد، نه با منطق اسلام بلکه با منطق کتاب مقدس مسیحیان و یهودیان تطابق دارد.

رسول اکرم (صلی‌ الله علیه و آله و سلم) که گل سرسبد عالم هستی و پیشوای مسلمانان جهان است، کشتار زنان و کودکان بی‌گناه را محکوم کرده و مردم جهان را به‌شدت از این کار نهی‌ می‌کند: «لاَنّ رسولَ اللّه صلى‌الله‌عليه‌و‌آله نهى عن قتل النساء و الوالدان فى دار الحرب اِلاّ اَن يقاتلن؛[1] همانا رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌و‌آله از قتل زنان و كودكان در شهر‌های محل جنگ نهى كرده است، مگر اينكه اين عده مشغول جنگيدن باشند.» امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام)، امام و خلیفه‌ی تمام مسلمانان نیز به تأسی از پیامبر گرامی اسلام، مردم جهان را از جنگ با کسانی همچون زنان و کودکان بی‌دفاع که توانایی جنگیدن با آنان را ندارند، بر حذر داشته و به‌شدت از آن نهی می‌کند: «اِتَّقِ اللّهَ... و لا تقاتِلنَّ اِلاّ مَن قاتَلَكَ؛ [2] از خدا بترس؛ جز با كسى كه با تو پيكار كند، پيكار نكن.» آری این منطق صحیح پیشوای مسلمانان جهان است و بی‌شک کسی که خود را مسلمان بداند، چاره‌ای جز تبعیت و پیروی از این احکام جنگی عادلانه و انسان‌پرور، ندارد.

در مقابل این تعالیم انسان دوستانه اسلام که نشانگر حقانیت دین مبین اسلام است، کتاب مقدس مسیحیان و یهودیان سرشار از معارفی است که پیروان خود را به کشتار زنان و کودکان بی‌دفاع تشویق و بلکه امر می‌کند. اگرچه مسلمانان حضرت موسی (علیه‌السلام) را یکی از پیامبران اولوالعزم دانسته و ساحت مقدس او را از انجام جنایات و رفتار ظالمانه بری می‌دانند، اما کتاب مقدس مسیحیان و یهودیان در مورد رفتار عملی وی در جنگ چنین روایت کرده است: «آن‌وقت سپاه اسرائیل تمام زنان و بچه‌ها را به اسیری گرفته، گله‌ها و رمه‌ها و اموالشان را غارت کردند. سپس همه شهرها، روستاها و قلعه‌های مدیان را آتش زدند. آن‌ها اسیران و غنائم جنگی را پیش موسی و العازار کاهن و بقیه قوم اسرائیل آوردند که در دشت موآب کنار رود اردن، روبروی شهر اریحا اردو زده بودند. موسی و العازار کاهن و همه رهبران قوم به استقبال سپاه اسرائیل رفتند، ولی موسی بر فرماندهان سپاه خشمگین شد و از آن‌ها پرسید: چرا زن‌ها را زنده گذارده‌اید؟ این‌ها همان کسانی هستند که نصیحت بلعام را گوش کردند و قوم اسرائیل را در فغور به بت‌پرستی کشاندند و قوم ما را دچار بلا کردند. پس تمامی پسران و زنان شوهردار را بکشید. فقط دخترهای باکره را برای خود زنده نگهدارید... پس موسی و العازار همان‌طور که خداوند دستور داده بود عمل کردند. همه غنائم (غیر از جواهرات، لباس‌ها و چیزهای دیگری که سربازان برای خود نگه‌داشته بودند) 32000 دختر باکره، 675000 گوسفند، 72000 گاو و 61000 الاغ بود.» [3] به اعتقاد کتاب مقدس، حضرت موسی (علیه‌السلام) به دستور خداوند، سربازان خود را به چنین کشتار وحشتناک زنان و کودکان بی‌دفاع که برای هیچ انسانی قابل‌پذیرش نیست، واداشته است. زنده گذاشتن سی‌ودو هزار دختر باکره که از زنان و سایر کودکان استثناء شدند، عمق این جنایت را بیش‌ازپیش آشکار کرده و نشان می‌دهد چه حجمی از کودکان و زنان بی‌دفاع به دستور خدا و موسی، توسط پیروان کتاب مقدس کشته شدند.

فلسطین، یمن، میانمار، هند، نیجریه، سوریه، عراق ... و تمام مناطق اسلامی، درحالی‌که هرروز به خون کودکان و زنان بی‌دفاع مسلمان سیراب می‌شود، آمریکا، انگلیس و اسرائیلیان و تمام مدعیان حقوق زنان و کودکان، در سکوت ننگین فرورفته‌اند. راستی باید هم چنین باشد، زیرا از کسی که از کتاب مقدس و تعالیم و دستورات آن پیروی کند، نباید انتظار حمایت از حقوق زنان و کودکان بی‌دفاع را داشت، بلکه آنان از طرف کتاب مقدس، مأمور انجام این نوع جنایات وحشیانه هستند.

پی‌نوشت:

[1]. شيخ حر عاملى، وسائل‌الشيعه، تهران، مكتبه‌الاسلاميه، 1403، ج 11، ص 47-48.
[2]. نهج‌البلاغه، ترجمه محمّد دشتى، ن 12، ص 492.
[3]. ترجمه‌ی تفسیری کتاب مقدس، اعداد 31: 9-18 و 31-35.