پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از بعثت رسول‌الله (صلی‌ الله علیه و آله و سلم) تاکنون غیرمسلمانان زیادی به دین مبین اسلام مشرف شده‌اند. برخلاف مسلمانان مرتد که اکثراً از قشر مستضعف فکری جامعه اسلامی محسوب شده و به دلایل مادی و سیاسی به ادیان و مذهب منحرف روی می‌آورند، جالب این است که تازه‌مسلمانان عمدتاً از انسان‌های فرهیخته و متفکر جامعه دینی خود بود و بسیاری از تازه‌مسلمانان از دانشمندان بزرگ و نامی هستند. یکی از نومسلمانی که نحوه‌ی مسلمان شدن وی در نوع خود جالب است، پرفسور برلون نام دارد.

ماجرای مسلمان شدن پرفسور برلون ازآنجا شروع می‌شود که آیت‌الله سید محمدهادی حسینی میلانی که از اندیشمندان بزرگ اسلامی و از علمای وارسته‌ی جهان تشیع است، به بیماری معده مبتلا شده و برای مداوای ایشان چاره‌ای‌ جز آوردن پرفسور مشهور اروپایی یعنی آقای برلون به مشهد، باقی نمی‌ماند. این پرفسور نامی اروپایی پس از عمل طولانی که روی آیت‌الله میلانی انجام داده بر سر بالین وی، منتظر به هوش آمدنش می‌ایستند و ادامه ماجرا ازاین‌قرار است: «زمانی که این پزشک بعد از عمل طولانی آیت‌الله میلانی منتظر به هوش آمدن ایشان است متوجه می‌شود که این عالم وارسته کلماتی را بر زبان می‌آورد؛ لذا می‌خواهد که همه آن‌ها را ترجمه کنند و مشخص می‌شود که آیت‌الله میلانی فرازها و عباراتی از دعای ابوحمزه ثمالی را می‌خواندند. بعدازاین جریان است که پروفسور برلون تقاضا می‌کند که شهادتین را به من بیاموزید چون می‌خواهم به اسلام روی آورده و پیرو این مکتب شوم.»

پرفسور برلون بلافاصله بعد از به هوش آمدن آیت‌الله میلانی، تقاضا می‌کند که به وی شهادتین را آموزش داده و پس‌ازآن مسلمان می‌شوند؛ اما شاید بیش از مسلمان شدن این پرفسور نامی و پزشک حاذق، دلیل اسلام آوردن وی جالب باشد. پرفسور برلون دلیل ایمان آوردن خود را به دین شریف اسلام چنین تبیین می‌کند: «تنها زمانی انسان شاکله وجودی خود را بدون نقش بازی کردن برای دیگران نشان می‌دهد که در حالت به هوش آمدن باشد، من خود دیدم که این آقا همه وجودش محو خدا بود. در آن لحظه به یاد اسقف کلیسای کانتربری افتادم که چندی پیش در همین حالت و پس از عمل در کنارش ایستاده بودم و دیدم که او ترانه‌های کوچه‌بازاری جوانان آن روزگار را زمزمه می‌کند، در آن لحظه بود که فهمیدم حقیقت، نزد کدام مکتب است.»

این اندیشمند مشهور اروپایی با مقایسه‌ی ایمان عملی بزرگان دو دین بزرگ اسلام و مسیحیت، نتیجه می‌گیرد، اسلام برخلاف مسیحیت تحریفی و پولسی، از عمق و ژرفای بیشتری برخوردار بوده و باجان و روح آدمی درآمیخته می‌شود و در نتیجه با آغوش باز به استقبال پذیرش دین مبین اسلام می‌رود. بی‌شک هر اندیشمند منصفی اگر با دید منطقی به معارف اسلام و سایر ادیان و مذاهب نگاه کند، چاره‌ای جز پذیرفتن اسلام نخواهد داشت، مگر آنکه با تعصب کورکورانه و به خاطر منافع دنیوی خود چشم بر روی حقیقت ببندد.

منبع خبر:  خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، کد خبر: ۳۳۴۰۳۳۲.