پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اعتقاد به وجود امام و خالی نبودن زمین در همه زمان‌ها از حجت الهی از‌ اعتقادات خاص شیعیان می‌باشد. در منطق مذهب شیعه اثنی عشری امام دوازدهم به خاطر قدر نشناسی انسان‌ها و همچنین به خاطر محافظت از جان حضرت، خداوند متعال وجود بابرکت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را از منظرها پنهان کرده و ظهور دوباره ایشان را از مقدرات الهی قرار داده است.
در حدود سال 60 قرن اول هجری امام حسین (علیه السلام) با مشاهده انحرافات جدی و بنیادین در دین اسلام و معرفی شدن اسلام یزیدی به عنوان اسلام راستین و اصیل، قیام خود را علیه حاکمیت و وضعیت موجود با عدم بیعت از یزید بن معاویه اعلام کردند.
اما متاسفانه با توجه به تبلیغات مسموم و دروغین زمان امام حسین (علیه السلام) بر علیه خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) و از طرفی تطمیع شدن اکثر مردم از طریق پول و وعده و وعیدهای دنیایی، زمینه شهادت جانسوز امام حسین (علیه السلام) و جنایت بی نظیر در عالم بشریت به وقوع پیوست؛ و خاندان اهل بیت (علیهم السلام) به اسارت گرفته شدند.
شهادت اباعبدالله (علیه السلام) باعث به وجود آمدن موجی از نفرت و انتقام از قاتلین حضرت شده، و زمینه به وجود آمدن، قیام‌های متعددی در طول تاریخ با شعار (هیهات من الذله) شد. در روایتی از پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) است که فرمودند: «إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةٌ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَدا.[1] در شهادت حسین (علیه السلام) آتشى در قلوب مؤمنین برافروخته شده است که هرگز خاموشى پذیر و سرد شونده نخواهد شد.»
از طرفی دیگر اعتقاد شیعه به اینکه از نسل حضرت فاطمه ( سلام الله علیها) و امام حسین (علیه السلام) فردی خواهد آمد و خون به ناحق ریخته شده اهل بیت (علیهم السلام) به ویژه امام حسین(علیه السلام) را مطالبه خواهد کرد.
در دعای ندبه می خوانیم: «اَینَ الطَّالِبُ بِدَمِ المَقتولِ بِکربلا.[2] کجاست طلب کننده خون کشته شده کربلا»
حضرت مهدی (عج الله تعالی فرجه) در سال 255 هجری قمری به دنیا آمدند و با خواست و قدرت الهی، تا به الان زنده بوده و هنگام ظهور هم با خصوصیات مرد چهل ساله و کمتر، در میان مردم ظاهر خواهد شد.
در حدیثی از امام رضا (علیه السلام) آمده است که حضرت فرمودند:
«علامت او این است که از حیث سن پیر است ولى در ظاهر جوان است و به حدى که هر گاه کسى به او نظر مى‌افکند گمان مى کند که او سى ساله یا کمتر است و از جمله علامات او آن است که به مرور ایام و شب‌ها پیر نمى‌شوند تا آنکه مرگ او فرا رسد».[3]  
بنابراین با توجه به کلیه روایات راجع به نحوه ظهور و سن و سال حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) به دست می‌آید: مهدی موعود هنگام ظهور گرچه به لحاظ سنی دارای سن و سال زیاد است ولی در چهره یک مرد 30 الی 40 ساله ظهور خواهند کرد، که این خود به نوعی از الطاف عنایات الهی به حساب می‌آید.
«فرانسیس فوکویاما» از اساتید برجسته دانشگاه‌های آمریکا و همچنین از کارکنان امنیت ملی آمریکا در مقاله خود با عنوان «پایان تاریخ» به نوعی به دفاع از اندیشه و تفکر غربی پرداخته و بهترین و آخرین تمدن بشریت را تمدن به وجود آمده توسط تفکر لیبرال دموکراسی تصویر کرده؛ و مدعی شده، اجماع شکل گرفته در جهان به نفع لیبرال دموکراسی بوده و از همین جا پایان تاریخ اتفاق خواهد افتاد، بدین معنا که دیگر هیچ گونه پیشرفتی در زمینه اصول و مبانی بنیادین در زمینه دموکراسی در جهان حاصل نخواهد شد.
اما همین فرد بعد از مدتی با مشاهده سقوط جدی مبانی و فرهنگ آمریکایی در جهان؛ و همچنین شکست‌های اسرائیل و هم‌پیمانانش در برابر مستضعفین جهان، از نظر قبلی خود عدول کرده و آمریکا را در مقابله با کشور جمهوری اسلامی ایران به تردید انداخته و اظهار داشته که آمریکا در مواجهه با ایران فقط از حمایت های اسرائیل برخوردار خواهد شد.
همین فرد درسال 1986 یعنی در اوج پیروزی‌های رزمندگان اسلام درجبهه مقاومت علیه آمریکا و استکبار جهانی، درکنفرانسی تحت عنوان «بازشناسی هویت شیعه» که توسط صهیونیست‌ها در اورشلیم برگزارشده بود، اظهار می‌دارد: «شیعه پرنده ایست که افق پروازش خیلی بالاتراز تیرهای ماست. پرنده ای که دوبال دارد: یک بال سبز و یک بال سرخ؛ بال سبز این پرنده همان مهدویت و عدالت‌خواهی اوست، چون شیعه در انتظار عدالت به سرمی برد، امیدوار است؛ وانسان امیدوارهم شکست ناپذیر است.»[4]
در نتیجه باید گفت: شیعیان با الهام گرفتن از روحیه شهادت طلبی و ایثار از امام حسین (علیه السلام) و از طرفی امیدواری به آمدن یک منجی موعود، که با آمدنش تمامی جهان را پر از عدل و داد کرده و به حکومت ظلم و جور رایج در دنیا خاتمه خواهد داد، ماندگاری و استمرار در مسیر ظلم ستیزی را برای خود به ارث گذاشته است.

پی‌نوشت:
[1]. محدث نوری، مستدرك الوسائل، جلد 10، ص 318.
[2]. شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، دعای شریف ندبه.
[3]. شیخ صدوق،کمال الدین و تمام النعمه، حدیث 12، ص 652.
[4]. برگرفته از سایت حوزه نت با کمی اضافات.