پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ توحید یکی از ارکان اصلی و اصول ثابت تمام ادیان الهی است. از همین رو پیامبران الهی در هر عصر و زمانی که مبعوث می‌شدند همگان را به عبادت خدای واحد فرا‌می‌خواندند. لیکن تاریخ انبیا و ادیان الهی پرده از این حقیقت تلخ برمی‌دارد که پس از وفات بسیاری از پیامبران، پیروان این انبیاء الهی در دین خدا و پیامبر خویش تحریف گسترده‌ای ایجاد کرده و معارف شرک‌آلود فراوانی را وارد دین خود می‌کردند. تثلیث یکی از مهم‌ترین اعتقادات بسیاری از مشرکان حیات بشری است که پیروان عیسی مسیح، با تحریف دین عیسی (علیه‌السلام) آن را وارد مسیحیت کردند؛ به‌گونه‌ای که اکنون یکی از اصول اصلی دین مسیحیت تثلیث است. یکی از راه‌های اثبات بطلان و انحرافی بودن تثلیث این است که بدانیم خود عیسی مسیح قائل به چند خدا بوده‌اند. آیا ایشان مردم را به خدای واحد و توحید ناب دعوت می‌کردند؟ یا اینکه مبتکر تثلیث خود ایشان بوده‌اند؟
کتاب مقدس سرشار از آیاتی است که نشان می‌دهد نه‌تنها عیسی مسیح به تثلیث هیچ اعتقادی نداشته، بلکه وی یک موحد واقعی و عبدی یگانه پرست و مؤمنی خداپرست بوده است. عیسی مسیح در جواب کسی که او را استاد نیکو خطاب کرده به صراحت می‌فرماید: مرا نباید نیکو بخوانی چراکه نیکو فقط خداست. کتاب مقدس این گفتگو را چنین حکایت می‌کند: «و یکی از روسا از وی سؤال نموده، گفت، ای استاد نیکو چه کنم تا حیات جاودانی را وارث گردم؟ عیسی وی را گفت، از بهر چه مرا نیکو می‌گویی و حال‌آنکه هیچ‌کس نیکو نیست جز یکی که خدا باشد.»[1] عیسی مسیح اگر قائل به خدایی خود بود آیا نیازی بود که به آن مرد بگوید که مرا نیکو نخوان چراکه نیکو فقط خداست؟
عیسی مسیح دریکی دیگر از آیات کتاب مقدس در جواب کسی که از او در مورد اول همه‌ی احکام می‌پرسد با صراحت تمام خدای خود و پیروانش را که خداوند واحد است، اول همه‌ی احکام می‌داند. مرقس اعتقاد توحیدی عیسی مسیح را چنین روایت می‌کند: «و یکی از کاتبان، چون مباحثه ایشان را شنیده، دید که ایشان را جواب نیکو داد، پیش‌آمده، از او پرسید که اوّل همه‌ی احکام کدام است؟ عیسی او را جواب داد که اوّل همه‌ی احکام این است که بشنو ای اسرائیل، خداوند خدای ما خداوند واحد است.»[2] چطور ممکن است کسی آورنده تثلیث باشد ولی خود از توحید ناب و خداوند واحد سخن بگوید؟ آیا مرقس این روایت را به‌اشتباه و از خود بیان کرده است؟ آیا مسیح در یک موقعیت از خدای واحد سخن می‌گفت و در موقعیت دیگر که هیچ سندی هم نداشته و در هیچ انجیلی نیز نیامده، از تثلیث سخن گفتند؟ یا اینکه مسئله، مسئله‌ی دیگری است؟
همانند لوقا و مرقس، یوحنای قدیس نیز در انجیل خود آیاتی آورده‌اند که نشان‌گر یگانه پرستی و توحید باوری عیسی مسیح است. در بخشی از انجیل یوحنا، عیسی مسیح حیات جاودان را در شناخت خدای واحد و فرستاده‌ی او یعنی خودشان می‌داند. یوحنا چنین نقل می‌کند: «و حیات جاودانی این است که تو را خدای واحِد حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی، بشناسند.»[3] در همین انجیل اشاره به صحبت‌های بین مسیح و مریم مجدلیه شده که در آن نیز عیسی مسیح از خدای خود و خدای پیروانش سخن گفته است: «عیسی بدو گفت، مرا لمس مکن زیرا که هنوز نزد پدر خود بالا نرفته‌ام. ولیکن نزد برادران من رفته، به ایشان بگو که نزد پدر خود و پدر شما و خدای خود و خدای شما می‌روم.»[4]
علاوه بر این شواهد، آیات زیادی نیز وجود دارد که عیسی مسیح همواره مردم را به سوی مبعوث کننده خود یعنی خدای واحد و عمل به فرمان‌های خداوند یکتا دعوت می‌کردند. با وجود این مطالب، هیچ آیه‌ای نیز مبنی بر دعوت مسیح به تثلیث یا خدا‌ بودن خود و روح‌القدس در کتاب مقدس وجود ندارد. با کنار هم گذاشتن این دو مقدمه آیا نتیجه‌ای جز این می‌توان یافت که مسیحیت دچار یک انحراف شدید عقیدتی گشته و تثلیثی که در هیچ‌یک از کلام مسیح جایی نداشته، به مسیحیت افزوده‌اند؟

پی‌نوشت:
[1]. ترجمه قدیم کتاب مقدس، انجیل لوقا 18: 18 و 19.
[2]. ترجمه قدیم کتاب مقدس، انجیل مرقس 12: 28 و 29.
[3]. ترجمه قدیم کتاب مقدس، انجیل یوحنا 17: 3.
[4]. ترجمه قدیم کتاب مقدس، انجیل یوحنا 20: 17.