پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به عنوان مقدمه باید گفت که ازدواج ضامن بقاء نسل بشر و مربوط به همه اقوام در طول تاریخ بشر بوده و دین مبین اسلام نیز آن را گرامی داشته و علی‌رغم این‌که احکام و مسائل مربوط به آن را با حساسیت ویژه‌ای مطرح نموده، در عین حال به ازدواج‌های اقوام و ملل احترام گذاشته و همه آن‌ها را به رسمیت شناخته است. [1]  و همچنین فرزندان تولد یافته از ازدواج‌های اقوام مختلف را که بر حسب دین و آیین خود انجام شده است را مشروع می‌داند.
با ازدواج، اولین نهاد و اجتماع انسانی شکل می‌گیرد. استحکام این نهاد کوچک اجتماعی تاثیرات بسیار مهمی را در زندگی اجتماعی خواهد گذاشت به طوری که اگر پایه‌های تشکیل دهنده خانواده بر طبق اصول و معیارهای مشخص و معینی نباشد، در آینده نمی‌توان نتیجه‌ی دلخواه را از آن داشته باشیم. در تشکیل زندگی مشترک همواره باید طرفین آن اصول و ضوابط مشخص و معینی را متعهد شوند تا این نهاد نوپای اجتماعی بتواند به سلامت رشد نموده و در برابر خطرات بیرونی مصون بماند. هر کدام از طرفین یک ازدواج چه پسران و چه دختران که می‌خواهند وارد یک تجربه زندگی جدید به نام «خانواده» شوند، حدود، موازین و معیارها و اهدافی را مُلزم می‌شوند تا با تفاهم و میل و علاقه‌ای که به طرف دیگر این ازدواج به دست می‌آورند بتوانند این زندگی جدید را به نتیجه دلخواه برسانند و از در کنار هم بودن لذت کافی را ببرند و بتوانند سالیان طولانی را در اوج عشق، صفا و صمیمیت سپری نمایند. البته و بالطبع همیشه زندگی‌ها آمیخته با فراز و نشیب‌هایی است که به صورت قهری معمولا برای همه پیش می‌آید و تقریبا کسی را نمی‌توان یافت که زندگی صددرصد و بدون چالشی را تجربه بگذراند. از این رو برای گذر از چالش‌های به وجود آمده در طول دوران زندگی زناشویی، آن‌چه می‌تواند تاثیر مستقیم بر آن داشته باشد، همان ملزومات و تعهداتی است که طرفین در ابتدا بر آن توافق و تفاهم نمودند.
حال اگر ارتباط زناشویی بدون علقه زوجیت و ملزومات و تعهدات خاص آن را در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که این روند چه عواقب خطرناکی را در جامعه پدید خواهد آورد. ارتباطی که از جانب هیچ‌کدام از زن و مرد تعهدی را به دنبال نداشته باشد آسیب‌های زیانباری را به دنبال خواهد آورد که از جمله آن اینکه رابطه آن‌ها هر لحظه در آستانه فروپاشی است و اگر این رابطه منجر به تولد فرزند شود، هیچ‌کدام از طرفین حاضر به پذیرش مسئولیت این کودک نخواهند شد و ای چه بسا بسیاری از جنین‌هایی که محصول چنین ازدواجی هستند حتی یک روز زندگانی در این دنیا را نیز تجربه نکرده و سقط می‌شوند.[2]
اما کودکانی که از این حادثه جان سالم به در می‌برند نیز به همان علت که هیچ‌کدام از پدر و مادر حاضر به قبول مسئولیت ایشان نیستند، از آموزش و تربیت خانوادگی محروم مانده و در معرض آسیب‌های پر خطر در دوره‌های سنی مختلف قرار می‌گیرند و این‌گونه است که جامعه در مسیر انحطاط اخلاقی و بزه‌های اجتماعی قرار می‌گیرد.

پی‌نوشت:
[1]. شیخ طوسی،تهذیب الاحکام، تصحیح: محمد جعفر شمس الدین، بیروت، ج8، ص29 
[2]. عوامل سقط عمدی جنین