پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابی‌ها با استناد به روایاتی می‌گویند، روشن کردن چراغ روی قبر حرام است. از جمله این روایات در مستدرک حاکم آمده است که: «رسول خدا کسانی را که روی قبر چراغ روشن می کنند، لعن کرده است».[1]
در نقد این دیدگاه نکاتی لازم به ذکر است:
نکته اول: در سند این روایت فردی به نام "ابی صالح" وجود دارد که این فرد مورد اعتماد علمای رجال اهل سنت نیست. بخاری در کتاب تاریخ کبیر درباره این فرد می‌گوید: «مجاهد از تفسیر ابی صالح نهی کرده است»[2]
نکته دوم: در پاسخ به ادعا و برداشت وهابی‌ها می‌توان گفت منظور این روایت، قبور پیامبر اکرم و اولیای الهی نیست، بلکه قبور دیگران است، زیرا شرع مقدس، احترام پیامبران و اولیای الهی را در دوران حیات و مرگشان نیکو و پسندیده می‌داند.[3]
نکته سوم: این روایت، مختص به زمانی است که روشن کردن چراغ بر روی قبر، هیچ منفعتی نداشته باشد و موجب هدر دادن مال گردد، ولی اگر روشن کردن چراغ برای قرائت قرآن، خواندن دعا و نماز، بهره مندی زائران و کسانی باشد که شب را کنار قبر و مزار می‌مانند، نه کراهتی دارد و نه حرام است. پس در این صورت، ایجاد روشنایی روی قبر نفعی دارد و در واقع تعاون و همکاری در انجام کار خیر و نیک به شمار می‌رود.
نکته چهارم: این وهابی‌ها اگر واقعا عمل به حدیث برایشان مهم بود، پس مشروعیت جهاد نکاح در کدام آیه و روایت آمده است؟ این فرقه به جز تبعیت از باطل و هوای نفس امری دیگر را بلد نیستند. هر جا که به نفعشان بود فتوای به حلیت و هرجا به ضررشان بود فتوای حرمت می‌دهند.

پی‌نوشت:

[1]. حاکم نیشابوری، المستدرك على الصحيحين ج 1 ص 530 ،دار النشر: دار الكتب العلمية، بيروت، 1411هـ - 1990م ، الطبعة الأولى، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا
[2]. بخاری، التاريخ الكبير، ج 2 ص 144، دار النشر: دار الفكر، تحقيق: السيد هاشم الندوي
[3]. مشروعیت زیارت قبور اولیای الهی.