پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در دین مبین اسلام هیچ فرد و گروهی حق توهین به مخالفان، حتی دشمنان خود را ندارد. طبق سیره پیامبر (صلی الله علیه و آله) و ائمه طاهرین (صلوات الله علیهم اجمعین)، مسلمان و مؤمن واقعی و اصیل هیچ وقت به مقدسات دیگران نباید توهین کند. در تاریخ اسلام به کرّات آمده است که دشمنان اسلام در اغلب اوقات، و در تمام زمان‌هایی که می‌توانستند از ایذاء و توهین به شخص پیامبر (صلی الله علیه و آله) و دینش کوتاهی نمی‌کردند. در مقابل، پیامبر با نهایت عطوفت، مهربانی و بزرگواری با مخالفان و دشمنان خود برخورد می‌کردند، به‌طوری‌که این برخورد در اغلب موارد به توبه فرد یا گروه اهانت کننده منجر شده و گرویدن آن‌ها به دین اسلام را در پی داشت. طبق آیات قرآن کریم توهین به کسانی که به مقدسات دیگران اهانت می‌کنند به خاطر جهل و نادانی اهانت کنندگان ممنوع شمرده‌ شده است. صریح‌ترین آیه در این مورد آیه ۱۰۸ سوره انعام است: «وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ. [انعام/۱۰۸] و آن‌هایی را كه غیر خدا مى‏‌خوانند دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى [و] به نادانى خدا را دشنام خواهند داد این‌گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم آنگاه بازگشت آنان به‌سوی پروردگارشان خواهد بود و ايشان را ازآنچه انجام مى‏‌دادند آگاه خواهد ساخت.» 

البته اهانت به مقدسات در دنیای امروز با آگاهی و غرض‌های سیاسی و مالی انجام می‌پذیرد، و این خود نشان‌دهنده ذات پلید و زشت هتاکان است. آیه «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا. [احزاب/۲۱] قطعاً براى شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقى نيكوست براى آن‌کس كه به خدا و روز بازپسين اميد دارد و خدا را فراوان ياد مى‏‌كند.» نشان‌دهنده الگو و سرمشق بودن سیره و زندگانی پیامبر (صلی الله علیه و آله) برای تمام مردم جهان هست، چون تمام بشریت فطرتاً خدا جو و خداپرست هستند. واضح است که توهین‌کنندگان هرگز تاب و تحمل این ‌همه جذبه و نفوذ چنین شخصیت روحانی و آئینش را نکرده و با توهین و افترا گویی در صدد گل آلود کردن آب زلال هدایت و سعادت بشریت هستند. ولی طبق آیه معجزه جاودانه پیامبر مهر و رحمت «و قُل جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الباطِلُ اِنَّ الباطِلَ کانَ زَهُوقا.[اسراء/۸۱] بگو ‌حق آمد و باطل نابود شد. آری باطل همواره نابود شدنی است»

بنابراین هرازگاهی دیده می‌شود افرادی نان به نرخ روز خور و جاهل با فریب وعده‌های دروغین، دست به اهانت مقدسات ادیان خصوصاً رهبر جاودانه و آخرین فرستاده خداوند متعال می‌زنند، راه به جایی نخواهند برد و جز ننگ دنیوی و اُخروی چیزی نصیبشان نخواهد شد. البته باید این نکته را متذکر شد که مقصران واقعی اینها نیستند، بلکه متصدیان واقعی این چنین اهانت‌ها همان کسانی هستند که ابزار و زمینه این قبیل جسارت‌ها را مهیا کرده و در ادامه به حمایت همه‌ جانبه می‌پردازند. البته همه می‌دانند این سیل هجمه و توهین‌ها نشان‌دهنده زنده و تأثیر گذار بودن این شخصیت الهی و دین همیشه جاودانه‌اش در بین آحاد بشریت می باشد. جالب اینجاست که پاپ فرانسیس رهبرکاتولیک‌های جهان در سفر خود به فیلیپین در مورد این قضیه اظهار کرد، اگر کسی به مادر من «برای مثال به دوست کنار خود اشاره کرد» توهین کند باید منتظر مُشت من به سمت خودش باشد. این نشان‌ دهنده این است که در مسیحیت و بلکه در تمامی ادیان الهی توهین و تُهمت، به هر نحوی که باشد ممنوع، غیراخلاقی و غیرشرعی قلمداد شده است. همین طور «موریس سین» یکی از کاریکاتوریست‌های معروف نشریه شارلی ابدو به دلیل کشیدن کاریکاتور پسر سارکوزی که به دلایل مالی به یهودیت گرویده بود، اخراج شد.

او بعد از حادثه حمله به نشریه شارلی ابدو این‌گونه نوشت: «من شارلی نیستم... من سین هستم. من قبلاً به‌عنوان کاریکاتوریست برای نشریه شارلی ابدو کار می‌کردم. در سال ۲۰۰۹، کاریکاتوری را کشیدم در خصوص پسر سارکوزی درحالی‌که به دلایل مالی به یهودیت تغییر دین داده بود، و اخراج شدم. شارلی از من خواست تا عذرخواهی کنم ولی من نپذیرفتم. شارلی مرا به خاطر به سخره گرفتن یهودیت اخراج کرد.» «کلودی آسکولوویچ» یکی از خبرنگاران سیاسی، موریس سین را بعد از انتشار کاریکاتور پسر «نیکلا سارکوزی» رئیس‌جمهور سابق فرانسه، ضدیهودی خواند و «فیلیپه وال» که در سال ۲۰۰۶ به نام «آزادی مطبوعات» کاریکاتورهای موهن به پیامبر اکرم را منتشر کرد، قبول کرد که کاریکاتورهایی که سین کشیده است، کاملاً زشت بوده است و از کاریکاتوریست خود خواست عذرخواهی کند. سین حاضر به عذرخواهی نشد و درنهایت اخراج شد و توسط انجمن بین‌المللی ضد نژادپرستی و یهودستیزی «LICRA» به دادگاه کشیده شد. شارلی ابدو با انتشار کاریکاتورهایی به اسلام و مسلمانان و مسیح و مسیحیت توهین می‌کند و تمامی آن‌ها را آزادی مطبوعات می‌نامد اما در مورد پرونده سین، نتوانست از موضع آزادی مطبوعات خود در مقابل یهودیت دفاع کند. «کارلوس لاتوف» یک کاریکاتوریست معروف برزیلی به «دیلی صباح» این‌گونه گفت: «این‌یک بحث تمام‌نشدنی است، تعریف آزادی مطبوعات چیست؟ و در قبال آن سخنان توهین آمیز چیست؟ به چه دلیل برخی موضوعات مشمول آزادی مطبوعات قلمداد می‌شوند و برخی دیگر این‌طور نیستند؟ به چه دلیل ما می‌توانیم برخی موضوعات را به سُخره بگیریم و برخی دیگر را نمی‌توانیم به مسخره بگیریم؟ آیا برای مثال، نفی هولوکاست، آزادی مطبوعات است یا اینکه یک نفرت نژادی به‌حساب می‌آید؟ برای مثال نوع برخورد رسانه‌های جریان اصلی با کاریکاتور محمد (ص) و کاریکاتورهای هولوکاست را در نظر بگیرید.»[۱]

پی‌نوشت:

[۱]. خبرگزاری فارس 93/10/27