پيامبر اكرم، الگوی مناسب
هر انسانی در زندگی روزمره خود نیاز به الگو دارد. یعنی تمام انسانها در طریقه زندگی خود برای گذراندن زندگی خود، زندگی انسانهای شاخص در جامعه را بهعنوان نمونه کاملی از زندگی انتخاب کرده و زندگی خود را طبق زندگی آنها برنامهریزی کرده و از آنها الگو میگیرند. بعضی از انسانها ورزشکاران بزرگ را الگوی زندگی خود قرار میدهند تا جائی که حتی طریقه لباس پوشیدن و حرف زدن خود را با آنها مطابقت میدهند. بعضی از انسانها و جوانها هنرپیشگان و ستارههای سینما و هنر را الگوی زندگی خود قرار میدهند. اما انسان خردمند، هیچ کدام از اینها را الگویی کامل برای زندگی، پیشنهاد نمیکند به خاطر اینکه اینها گرچه در امور دنیائی و مادی و هواهای نفسانی گوی سبقت را از دیگران ربودهاند و در امور کاذب شاید الگوی خوبی باشند ولی واقعیت زندگی چیز دیگری است. بسیاری از این هنر پیشگان با خرجهای میلیاردی که برای زندگی خود و یا عروسیهای خود انجام میدهند، اما بسیاری از آنها پس از یک دوره زندگی کوتاه، شیرازه زندگی آنها از هم پاشیده و از هم جدا شدهاند. معلوم میشود که اینها نمیتوانند الگوی مناسبی برای زندگی باشند.
قرآن کریم، زندگی زیبای انبیاء الهی و بزرگان دین را پیشنهاد میکند. در همین زمینه زندگی بسیار زیبا و زاهدانه و زیبای رسول الله (صلی الله علیه و آله) را مناسب الگوی زندگی انسانها معرفی میکند و میفرماید: «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَة. [احزاب/۲۱] برای شما شخص رسول اللَّه مقتدایی پسندیدهای است.» حال ببینیم که زندگی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چه خصوصیاتی دارد که خداوند جهانآفرین، آن را بهعنوان اسوه و الگوی مؤمنین معرفی میکند:
سیره رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به انسان شخصیت و منزلت میدهد. پیامبر خدا اخلاقی بسیار نیک و پسندیده داشتند. هیچگاه فقیری را به خاطر فقرش یا بیماریاش تحقیر نمیکرد، و از هیچ سلطانی به خاطر ملکش نمیترسید. این سیره در این دوره و زمانه درست برعکس است. بسیاری از انسانها هستند که شخصیت افراد را در پول و ثروت او خلاصه میکنند و اگر دارای ثروت و مکنتی باشد احترام فوقالعادهای به او میگذارند. و اگر خدائی نکرده کسی در نزد آنها، فقیر و دستش خالی باشد، بین آنها از هیچ احترامی برخوردار نخواهد بود. ایشان دیرتر از همه غضبناک میشد، و از همه مردم زودتر راضی میگردیدند. ایشان در مهربانی و عطوفت بینظیر بودند؛ خوشخلقترین افراد بودند تا جائی که قرآن کریم آن را بسیار میستاید: «وَ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیم [قلم/۴] تو دارای خُلق عظیم هستی». رسول خدا همیشه معطر بودند. سیره رسول خدا (صلی الله علیه و آله) این بود که هیچ کس را از خود ناامید نمیکرد. ایشان برای اخلاق خوش و نیک مبعوث شدند و شجاعترین و سخاوتمندترین مردم بود. در هر کاری صبر را پیشه خود میکردند. رسول خدا هرگز نیازمندی را از خود نراند، اگر چیزی نزد حضرت بود، به او میبخشید، و اگر چیزی نبود، میفرمود: «خداوند برساند!» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «جوانمردی ما اهلبیت در این است که از آن کسی که به ما ستم کرده است، میگذریم، و به آنکه ما را محروم ساخته است، بخشش میکنیم.» رسول خدا (صلی الله علیه و آله) قبل از خوابیدن قرآن میخواندند.[۱]
بخشی از سیره و روش رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در زندگی اینها بود که ما برشمردیم، امید است که ما مسلمانان جهان برای زندگی بهتر به این روش پیامبر رحمت اقتدا کنیم و بر اساس سنت و روش حضرت، زندگی را ادامه دهیم نه بر اساس الگوها و روشهای غربی که بسیاری از الگوهای آنها، تهی از معنویت و به زندگی حیوانی بیشتر شبیه است تا به یک زندگی انسانی. گذشت و ایثار، و خلق خوش و مهربانی با همسر و فرزندان و غیره، و صبر در مشکلات فراوان زندگی و عطوفت و مهربانی، جوانمردی و گذشت، و زندگی ساده و بیپیرایه، و غیره ارزشهایی است که در عصر ما به فراموشی سپردهشدهاند
پینوشت:
[۱]. سنن النبي (صلی الله علیه و آله)، علامه طباطبائی، ترجمه عباس عزیزی، قم، انتشارات صلاة، چاپ یازدهم، ۱۳۸۵، ص ۲۹-۳۰
عيون اخبارالرضا(عليه السلام)، ابن بابويه، ترجمه: علي اكبر غفاري، تهران، نشر صدوق، ج 1 ص 635
جلوه های اعجاز معصومين(ع)، قطب راوندی، ترجمه غلام حسن محرمي، قم، دفتر انتشارات اسلامي، ص 737
افزودن نظر جدید