و اما در باب زرتشتی ها می‌توان گفت مجوس قرآن همان زرتشتیان هستند. در آثار الباقیه ابو ریحان بیرونی می‌گوید ایرانی ها قبل زرتشت نیز مجوس بودند و این درست است زیرا مغان که روحانی های دین قبلی آریایی ها بود در اوستا موغو و در یونانی ماگوس و در پارسی مجوس نیز خوانده می‌شوند که مجوس معرب شده مگوس است. بعد ها همین مغان که پیروان زرتشت شدند و تبلیغ کنندگان دین او عقاید دین قبلی را نیز وارد دین مزدیسنا کردند. در رابطه با پیسی گرفتن زرتشت بر اثر نفرین ارمیا ابن حزم و طبری و ثعالبی گزارش کردن که زرتشت را با باروخ کاتب ارمیا اشتباه گرفتند. مسعودی نیز زرتشت را پیامبر مجوس می‌داند. در ضمن از دوره موسی تا ارمیا دست کم ۵۰۰ سال فاصله است. قضیه گوسال سامری چگونه باید بعد ۵۰۰ سال دوباره مطرح شود؟ گویا دچار سوءتفاهم شدید. زیرا مهر پرستی که از ادیان قبلی بوده بخاطر قربانی کردن گاو توسط میترا گاو های بسیاری قربانی می‌شده که به نفع جامعه روستایی دوره زرتشت نبوده و زرتشت از مقام حیوان‌گاو در برابر مهرپرستان دفاع میکنه تا با گاو کشی میترائیسم مقابله کرده باشد و قربانی ها ی خونین و حیواناتی که برای مردم مفید بودند را ممنوع کرد.
فکر میکنم قضیه جزیه گرفتن پیامبر از اعراب زرتشتی را گفته بوده باشم.روایتی نیز است که نقل شده مردی در حضور جعفر صادق(ع)، از شخص دیگری پرسید که با آن مردی که از او طلبکار بودی چه کردی؟ آن مرد گفت او یک ولد الزنائی است. امام صادق(ع) سخت برآشفت که این چه سخنی بود. آن مرد گفت قربانت گردم او مجوسی است و مادرش دختر پدرش است، لذا هم مادر و هم خواهرش می‌باشد پس قطعاً ولد الزنا است. امام صادق (ع)گفت مگر نه این که در دین آن‌ها این عمل جایز می‌باشد و او به دین خود عمل کرده‌است و تو حق نداری او را ولد الزنا بخوانی. ایزد نشان حضرت خامنه ای نیز زرتشتیان را آه کتاب می‌داند که با همه این تفاسیر فکر نکنم بحث دیگری مانده باشد.