پاسخ به اتابک :::::: 1. اتابک گفت: «صوفی بودن اصل و اساس تشیع میباشد». پاسخ: تشیع از زمان حضرت علی (ع) وجود داشت و این تصوف بود که به عنوان یک انحراف بعدها در جهان اسلام، ظاهر شد. 2. صفویه، صوفی مسلک بودند اما به حق، دست از تصوف برداشتند و به تشیع گرایش پیدا کردند. 3. اتابک به شیخ بهایی تهمت سِحر زد. حال آنکه در مرام شیخ بهایی و دیگر علمای شیعه، سِحر، معصیت و کُفراست. اگر قرار باشد کسی اهل سِحر باشد این سران فاسد تصوف هستند که اهل این رذالت هستند. شیخ بهایی در علوم غریبه دستی بر آتش داشت اما نسبت دادن سحر به ایشان، عین حماقت است. 4. بی‌سوادی در کلمات و عبارات اتابک (که خود را پیرطریقت مینامد) موج میزند. حوضه! و تعداد زیادی غلط املایی و نگارشی. کسی که الفبای خواندن و نوشتن را نمی‌داند چگونه خود را برتر از علمای دین می‌داند؟ لابد اتابک میخواهد خود را مانند پیامبر بخواند که به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد. سران تصوف به ناحق خود را به خضر تشبیه میکنند. حال آنکه بیشتر به فرعون شبیه هستند تا خضر. همان تکبر فرعون، همان مغلطه‌های فرعون، همان ادعای الوهیت فرعون (که بسیاری از سران تصوف، خود را مظهر الله و برخی حتی محل حلول الله خواندند.)