با سلام. بر فرض ۵۰۰ سال بعد عده‌ای به جهت عناد، بغض و مرض دل به شما بگویند آیت الله خمینی رحمه‌الله علیه ادعای مهدویت کرده کسی که به مشی و شخصیت ایشان آگاه باشد چنین ادعایی را پذیراست؟ اما مردم عادی و احتمالا پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب آن زمان! به جهت نادانی از تاریخ و جهت گیری مغرضانه صوفی ستیزی و تصوف هراسی، به آن دامن خواهد زد. در وهله‌ی اول شخصیت خاص سید محمد نور بخش به هیچ تاریخ‌دان منصفی نمی بایست اجازه طرح چنین ادعایی را بدهد چه برسد به اثبات آن. ثانیاً چرا شما که مثلا اهل تحقیق هستید هیچ اشاره نمیکند که مورخان بزرگی مثل قاضی نور الله شوشتری و ... این قول مهدویت سید محمد را قبول ندارند؟ ثالثا چرا بیان نمی‌دانید که سید نوربخش با حاکم زمان خود یعنی شاهرخ تیموری به ستیز می پرداخت و این حاکم سابقه‌‌ی چسباندن مهدویت به سید را به وسیله‌ی عمل شنیع جعل نامه برعهده دارد؟ آیا چشمگیر نیست اگر حدس بزنیم همه‌ی اینها پاپوش هایی برای یک شخص مظلوم و مجاهد از طرف حکومت وقت است؟ کما اینکه ذکر شد مسبوق سابقه بوده؟؟! رابعا، جناب نوربخش قطب یک سلسله است که بزرگانی همچون سید حیدر آملی و عبدالرحیم دماوندی از آن سر برآوردند چطور این بزرگواران به مهدویت سید محمد اذعان نکردند؟ کما اینکه نوربخشیه امروزه هم چنین عقیده‌ای ندارند؟ خامسا، بر اهل تحقیق واجب است که برای بررسی شخصی تاریخی، همه‌ی منابع او را وارسی کند جناب فرق ادیان و مذاهب!! امید آنکه بتواند عباراتی در رساله کشف الحقیقه ایشان و دیگر کتب، بیابد که حضرتش به مهدویت و غیبت امام دوازدهم حضرت مهدی روحی فداه اعتقاد دارند. سادسا، در انتساب رساله الهدی به جناب شیخ تردید های بسیاری وارد است! از آن جهت که عبارتی از این کتاب با حقایق تاریخی تضاد دارد مثل محل تولد و... مگر اینکه بگوییم سید محمد محل تولد خود را فراموش کرده! جالب توجه آنکه از رسائل شیخ نسخ متعددی در مکان های مختلف سفر ایشان بین مریدان همان شهر و دیار موجود است حال چطور رساله ای که تنها دو نسخه در ترکیه دارد که ایشان هرگز به ترکیه هم سفر نکردند؟ و رساله‌ای به این نام که محتویات آن بسیار هم در خور توجه بوده در هند و ایران یافت نمیشود؟ يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ