سلام مجدد. عرض بنده مجموع 25 سال بود. شما در عرض 25 سال، چند اعتراض به غصب خلافت و ایستادن در برابر غاصبان را می‌توانید نشان دهید؟! برخی از اعتراضات حضرت به غصب خلافت که در نهج البلاغه آمده است مربوط به اظهارات ایشان پس از رسیدن به خلافت است یعنی بعد از گذشت 25 سال. مخالفت‌های حضرت، پس از آنکه بعد از 6 ماه با ابوبکر بیعت فرمودند مبدل به سکوت شد. و بعد از بیعت، غالب اعتراضهایی را که حضرت به ابوبکر و خصوصا عمر داشتند مربوط به حکمهای اشتباه اینان بوده نه به مقوله غصب خلافت. در ضمن خلاف اخلاق در معاهده بیعت است که وقتی حضرت بیعت بستند بر خلاف بیعت عمل کنند. شما عملکرد امام حسن و امام حسین(علیه‌السلام) را در پایبندی به معاهده صلح و بیعت با معاویه خبیث را ببینید. نقض بیعت از شأن امیرالمومنین(علیه‌السلام) بدور است. اگر بیعت مصحلت نبود پس چرا امیرالمومنینِ معصوم با ظالم غاصبی همچون ابوبکر و عمر بیعت کردند؟! آیا این خلاف عصمت نیست که چیزی را که مصلحتی ندارد انجام دهد؟! اگر در بیعت حضرت با دو غاصب، مصلحت بود پس آن مصحلت چه بود؟ آیا درست است که بگوییم امام معصوم، بیعتی را که مصلحت داشته نقض کرده؟! چون نقض مصحلت یعنی انجام مفسده ؛ و نعوذ بالله که امیرالمومنین معصوم (علیه‌السلام) ذره‌ای مرتکب مفسده شوند. تحلیل درست وقایع تاریخی علاوه بر اطلاع به مسائل تاریخی، مستلزم آنست که با واقع‌نگری همراه باشد نه با گرایش‌‌ها و تمایلها.