مسیر دست یابی به خدا از مسیر شناخت خود انسان می گذرد. بودا و هندو هم تذهیب نفس را مطرح می کنند و به کرامت انسانی ارج می نهند شاید البته در سطوح کاملا متعالی نباشه آموزه های آنها ولی هیچگاه زیبنده نیست که همواره خود را بر حق بدانیم و بر آرا و دیدگاه دیگران خط بطلان بکشیم. بنده هم با توضیحات آقای پیمان موافق هستنم. توضیحات ارائه شده در مقاله فوق تنها دیدگاه شخصی نویسنده هستش که کاملا جانبدارانه و مغرضانه مطرح شده است. درس اول خدا شناسی این هست که همه انسان ها آفریدگار خدا هستن و هیچ قومی بر دیگری رجحان ندارد. بهتر رجوع کنیم به درون خودمان تا مکاتب بر جای مانده از گذشتگان. اسلام و مسیحیت و غیره هر کدام زیبایی هایی در دل خود دارند که متولیان آنها که همانا پیامبران باشند اینقدر خودشان را بر ح نمیدیدند که اکنون ما داریم برایشان سینه چاک میکنیم. کلام حق یعنی آرامش، خوبی، انسانیت، مودت، مهربانی و اخوت هر مسلکی که ما را یک گام به این مراتب نزدیک کند شایسته تصدیق و اگر از این معیارها دور کند سزاوار تقبیح می باشد حتی اگر از جانب ادیان بوده باشد. مگر نه این است که ادیان خود ساخته داعشی ساخته و پرورده همین رویکرد جانبدارانه می باشند. بیایید یاد بگیریم به آرای دیگران احترام بگذاریم و هنر شنیدن رو در خود تقویت کنیم. اطمینان داشته باشید که اگر کلامی وحیانی و خدایی باشد خود قدرت کشندگی خواهد داشت و انسان نیز از میان تمام آرای غلط می تواند کلام خدا را از کلام سخیف بازشناسد. پس اگر سخنی دارای درون مایه حق و حقانیت است باید اجازه عرضه داده شود چرا که اگر گیرایی نداشت خود به خود ناچار است که از اذهان انسان ها رخت بربندد و به فراموشی سپرده خواهد شد.