مبارزه اسلام با برده داری (3) : برده داری ، رفتاری نادرست در نگاه اسلام مطمئناً هر انسانی دوست می دارد که آزاد باشد . از محمد رسول الله روایت است که هر انکانی بر فطرت پاک آفریده شده است [ 1 ] و روشن است که آزاد بودن و تحت سیطره بیگانه نبودن جزئی از فطرت و ذات انسان است . سخن پسین این است که خداوند حدود 80 مرتبه ( بلکه بیشتر ) جهانیان را به خرد ورزی و تعقّل دعوت نموده است . و این بدان معناست که آنچه نابخردانه باشد جایی در اسلام ندارد . گذشته از اینکه از نگاه قرآن برده و آٍزاد هیچ فرقی در انسانیت با هم ندارند و چه بسا یک برده ای از یک انسان آزاد ، برتر هم باشد . این نص صریح قرآن است که در ادامه آیاتش بیان خواهد شد . قرآن هیچ گاه انسانها را به برده داری تشویق نکرد . کتاب الله ، به صراحت برده داری را امری ناپسند و یک نوع ناهنجاری معرفی کرده است . آنچنانکه وقتی موسای کلیم نزد فرعون رفت تا او را از زشتیها بازدارد ، فرعون به او گفت : علیه من برخاستی در حالیکه من تو را بزرگ کردم و به تو کمک کردم ! در این حال موکای کلیم گفت : « وَ تِلْکَ نِعْمَةٌ تَمُنُّها عَلَیَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنی‏ إِسْرائیلَ » سوره الشعراء : 22 ای فرعون ! آیا این منتّى است که تو بر من مى‏گذارى که بنى اسرائیل را برده خود گرفته بودی ؟؟؟ یعنی در منطق انبیاء الهی به بردگی گرفتن دیگر امتها اصلاً عمل پسندیده ای نیست . در نتبجه منت گذاشتن به خاطر آن هم کاری نابخردانه است . ای فرعون ! دیگران را برده ی خود ساختی ، اکنون بر سر ما منّت هم میگذاری ؟؟؟