پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تشکیلات بهائیت تلاش دارد تا افکار عمومی را قانع کند که هرگونه پاسخگویی به شبهات یا نقد و بررسی افکار و تعالیم بهائیت و یا حتی برخورد با مجرمین بهائی ، از مصادیق بهائی ستیزی به شمار می آید. به عبارتی تشکیلات بهائیت با فضاسازی جهانی، به اسم مقابله با بهائی آزاری، هم مصونیت اعتقادی برای خود و هم مصونیت قضائی برای پیروانش به ارمغان بیاورد و به نوعی کاپیتولاسیون را برای پیروانش ایجاد کند.

در واقع تشکیلات بهائیت تلاش دارد همان سیاستی که صهیونیست ها پس از جنگ جهانی دوم با ادعای یهودستیزی (در جهت آماده سازی افکار عمومی برای اشغال فلسطین) در پیش گرفتند را این بار به نام بهائی ستیزی و در ایران تکرار کنند. نتیجه هولوکاست سازی که بهائیت به دنبال آن است، اینست که هیچ کس جرئت نکند حقیقت تاریخ و عقاید بهائیت را به مردم معرفی کند یا شبهاتش به سایر ادیان را پاسخ گوید و یا حتی با مجرمین عضو این تشکیلات برخورد نماید!

شاهد آن این است که شخصیت های بهائی با توسل به دروغ و سیاه نمایی، ضمن مقایسه خود با یهود و تشبیه رفتار حاکمیت ایران در برخورد با تشکیلات بهائیت به رفتار حزب نازی با یهود، همواره بر کلید واژه هولوکاست و تکرار آن در حق خود سخن می گویند! چنان که در یکی از مقالات سایت رسمی تشکیلات بهائیت، پس از دفاع تمام قد از یهودیان صهیونیست تبار و تشریح هولوکاست خیالی، این‌گونه نتیجه گرفته شد: «مهم این است که جانیان حاکم بر ایران را کمتر از هیتلر ندانیم و نوع فاجعه را کمتر از هلوکاست نخوانیم...»(1)

هولوکاست سازی سیاستی است که تشکیلات بهائیت بواسطه آن، راه هرگونه انتقاد و روشن سازی نسبت به خود را می بندد و برای اعضای خود هر چند مجرم و قانون شکن مصونیت سازی کنند. در واقع کاپیتولاسیون و مصونیت قضائی که آمریکای قدرتمند دهه شصت میلادی نتوانست در ایران عملیاتی کند، تشکیلات بهائیت با فضاسازی رسانه ای و شوی جهانی به دنبال اجرای آن است. در ادامه به یک نمونه از این فضا سازی های تشکیلات بهائیت در نهادهای بین المللی توجه نمایید:

تشکیلات بهائیت در آخرین اقدام خود، به بهانه مقابله با آنچه نفرت پراکنی در فضای مجازی و فناوری علیه بهائیان می خواند، خواستار همکاری دولت ها و ملت ها برای مقابله با روشنگری علیه این فرقه شد: «دولت و جامعه مدنی برای آنچه مقابله با چالش افزایش نفرت‌ پراکنی آنلاین، باید همکاری نزدیک تری میان بخش فناوری، دولت و سازمان‌ های جامعه مدنی وجود داشته باشد. این موضوع گفتگوی میزگرد اخیری بود که توسط دفتر تشکیلات جهانی بهائی در ژنو، به عنوان بخشی از اجلاس سران حقوق بشر، یک مجمع بین‌المللی سالانه در مورد حقوق بشر در عصر دیجیتال برگزار شد.»

تشکیلات بهائیت با تعبیر از پاسخگویی به شبهات این فرقه در فضای مجازی به نفرت پراکنی علیه بهائیان، تعدادی از شخصیت ها (نظیر: احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در رابطه با آزادی مذهب یا عقیده، خانم کریستینا آریاگا، از امنای هیئت نظارت متا، و خانم تارا سپهری فر، پژوهشگر دیده بان حقوق بشر) را گرد هم آورد تا آنچه چالش مقابله با نفرت پراکنی آنلاین و کارزار دروغ پراکنی علیه بهائیان ایران می خواند را بررسی کنند.(2) در این اجلاس تشکیلات بهائیت خواستار همکاری دولت ها و ملت ها برای جلوگیری از انتشار محتوای روشنگرانه علیه این فرقه و تشکیلات در فضای مجازی به همه زبان ها شد.

آری؛ این گزارش کوتاه از شیوه موضع گیری تشکیلات بهائیت گواه آن است که تشکیلات بهائی به رغم تبلیغات گسترده خود علیه ادیان مختلف، تلاش برای براندازی حکومت های مخالفش و معرفی حقیقت جویی به عنوان اولین تعلیم خود،(3) حتی در فضای مجازی هم روشنگری علیه خود را نمی پذیرد! در واقع تأکید بر درس گیری از هولوکاست به عنوان کلید واژه تعریف تشکیلات بهائی از وضعیت بهائیان ایران، به نوعی زمینه سازی در افکار عمومی برای اشغال ایران توسط بهائیت، همچون اشغالگری صهیونیست ها در فلسطین است.

پی‌نوشت:
(1). به نقل از سایت آیین بهائی، مقاله: هیتلر و هولوکاست نوظهور
(2). سرویس خبری تشکیلات جهانی بهائی، ۱۶ تير ۱۴۰۱ (۷ ژوئیه ۲۰۲۲).
(3). «اول اساس بهاءالله تحری حقیقت است؛ یعنی نفوسی از تقالیدی که از آباء و اجداد، موروث مانده، منزه و مقدس گردند»: اشراق خاوری، پیام ملکوت، هند: بی‌نا، 1985 م، ص 11.