شبراوی شافعی در مورد امام جواد (علیه‌السلام) می‌نویسد: «ابوجعفر محمد الجواد، فرزند علی بن موسی الرضا، کراماتش بسیار و فضائلش مشهور است.»
الاتحاف بحب الاشراف، شبراوی، ص249.

زرکلی در مورد امام جواد (علیه‌السلام) می‌نویسد: «محمد بن علی الرضا ملقب به جواد، نهمین امام از ائمه اثنی‌عشر نزد شیعیان است؛ او همانند پدران خود، منزلتی رفیع داشت، تیزهوش بود و زبانی فصیح داشت و در پاسخ به سؤالات بی‌درنگ بود.»
الاعلام، زرکلی، ج6، ص272.

ابن کثیر دمشقی به سخنان ابوبکر بعد از شهادت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره می‌کند و می‌نویسد: «اما بعد؛ ای مردم من سرپرست و خلیفه‌ی شما شدم، در حالی که بهترین شما نيستم.»
ابن کثیر پس از اقرار خلیفه، سند این مطلب را صحیح می‌شمارد.

مرحوم طبرسی نقل می‌کند سیره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اینگونه بود که چون آن حضرت بر مرده‎‌‌ای نماز می‌خواند، ساعتی بر قبر او درنگ کرده و برای او به دعا می‌پرداخت، تا آنکه خداوند آن حضرت را از نماز خواندن بر منافقان و وقوف بر قبرهای آنان و دعا کردن در حق آنها نهی کرد.

ابن حجر عسقلانی می‌گوید: «عبدالرزاق از ابن‌جریج نقل می‌کند: مردی نزد عطاء رفت و گفت: به هنگام بزرگسالی‌ام، زنی از شیرش به من داده است، آیا می‌توانم با او ازدواج کنم؟ عطا گفت: خیر! (زیرا به‌واسطه شیرخوردن، مَحرَم شده است.) ابن‌جریج گفت: به عطا گفتم: این نظر تو است؟ گفت: آری!