مباحث تاریخی
علمای اهل‌سنت مدعی هستند که حضرت علی(علیه السلام)، در زمان خلافت خود ادعای خلافت نکرد، و بر حدیث غدیر استشهاد ننمود. لذا در کتب خودشان مدعی هستند که اگر حدیث غدیر دلیل بر امامت حضرت باشد، پس چرا در سقیفه بنی ساعده و در شورای شش نفره به آن استشهاد نکرد؟ در جواب می‌گوییم که حضرت در مورد طلب حق خود از خلفاء در هر فرصتی...
روایت مشهور غدیرخم در آخرین حج پیامبر اکرم که در راه بازگشت از حج در منطقه غدیرخم بیان شده، و مسلمانان برای دیگران به فرموده‌ی خود پیامبر بازگو کردند، کسانیکه یا حضور مستقیم داشتند و یا غیر مستقیم این قضیه را از افراد شنیدند، در موارد مختلف نقل کرده‌اند، مثلا زنی به نام دارمی حجونی که در مناسبتی آن را در حضور معاویه ذکر می‌کند.
عمر در حادثه غدیر جزء کسانی بود که به امیرالمومنین تبریک گفت و تبریک عمر در حادثه غدیر را مورخان بدین صورت نگاشته‌اند: «در جامعالاخبار آمده است: اصحاب رسول خدا نزد امیرالمؤمنین آمدند و ولایتش را تبریك گفتند و اولین كسى‌كه به وى تبریك گفت، عمر بن خطاب بود كه گفت: اى على، مولاى من، و مولاى هر مرد و زن مؤمنى گردید.
امام هادی امام دهم ما شیعیان، شخصیتی است که متأسفانه به علت محدویت‌های زمانی و مکانی که از سوی دشمنان برای ایشان ایجاد شده بود، کمتر مورد شناخت واقع شده‌اند این در حالی است که ایشان از نظر علمی و عملی سرآمد روزگار خویش بوده‌اند و به مانند اجداد مطهر خود نوری فروزان در شبستان روزگار سیاه ظلمت و تباهی بودند و به تشنگان هدایت...
هنگامیکه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فاطمه (علیها السلام) را به همسری علی (علیه السلام) درآورد، ازجمله جهازی که به او داده‌شده بود، تختی بندی بود که بندهایش طناب‌های لیفی بود و متکایی که از لیف خرما انباشته بود و ظرفی چرمین برای آب خوردن و مشکی برای آب اندوختن، و اطراف خانه را با شن نرم هموار کردند.
ابوبکر و عمر اولین اشخاصی بودند که از طریق دخترانشان به خواستگاری فاطمه آمدند، اما جواب پیامبر به هر دو منفی بود. پس از آنکه ابوبکر و عمر از این ازدواج مأیوس شدند، به خدمت علی آمدند و گفتند: یا علی! تو به خواستگاری فاطمه برو! هنگامیکه علی به خواستگاری فاطمه آمد، پیامبر بسیار خوشحال شد و جواب مثبت داد.
ابن حبّان بُستی شافعی از علمای بزرگ اهل سنت: من به دفعات قبر علی بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) را زیارت کرده‌ام، هر زمانی که مشکلی برایم رخ می‌داد برای برطرف شدن مشکلم دعا می‌کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل می‌شد. این کار را به‌دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را بر محبت مصطفی و اهل‌بیتش بمیراند.
حضرت امام صادق (علیه السلام) از سلاله پاک رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و از شجره امام علی و فاطمه زهرا (علیهما السلام) است ، او کسی است که علوم اهل‌بیت را در اوج خفقان دوران خلافت اموی و عباسی همراه با پدر بزرگوارشان گسترش دادند و مذاهب گوناگون اسلامی به فضل و علم این دو بزرگوار معترفند.
اخلاق حسنه اهل بیت (علیهم السلام) با علمای اهل سنت موجب شد که بسیاری از بزرگانِ ایشان، از محضر ائمه استفاده علمی کنند. در مسلک اهل بیت رابطه علمی بین شیعه و سنی همیشه با احترام و حرارت خاصی برقرار بوده است، الان هم باید میان علما و حوزه‌های علمیه شیعه و سنی رابطه علمی بیشتری برقرار کرد، تا دست تفرقه افکنان کوتاه گردد.
اهانت به اهل‌بیت (علیهم السلام) و مخصوصا به حضرت علی که در زمان معاصر از جانب برخی مسلمان‌نماها صورت می‌گیرد، ریشه در تاریخ اهل‌سنت دارد. بسیاری ازعلمای اهل‌سنت در دورانی که ملقب به خیرالقرون بود، به این فعل شنیع دست می‌زدند و برای رسیدن به هدایای حاکمان، امیرالمؤمنین را منافق می‌خواندند و از آن حضرت اعلام بیزاری می‌کردند.
با روی کار آمدن خاندان بنی‌عباس و ایجاد سلطه ی عباسیان، حکام این سلسله به سختگیری هر چه بیشتر نسبت به فرزندان امام رضا از جمله، امام جواد، امام هادی و سرانجام حضرت امام حسن عسگری (علیهم السلام) پرداختند، که در این بین شرایط امام حسن عسگری، از شرایط پدرانش، سخت‌تر بود، چرا که ایشان پدر فرزندی بودند که منجی عالم محسوب می‌گردید.
از آن‌جا که عبارتی از شمر بن ذی الجوشن در کتاب‌های تاریخ نقل شده که وی در روز عاشورا خطاب به حضرت اباالفضل العباس (علیه السّلام) و برادرانش گفت: «خواهرزاده‌های» ما کجایند؟ و بالعکس حضرت اباالفضل (علیه السّلام) نیز وی را با تعبیر کنایی و طعن‌آمیز «دایی» خطاب فرمود، همواره این پرسش مطرح می‌گردد که آیا شمر دایی حضرت ابالفضل (علیه السّلام) بوده است؟...
زمانی که خبر مردن معاویه انتشار یافت همه منتظر بودند که سرنوست حکومت به کجا می رسد. مردم بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شاهد خلاف ها و ظلم های متعددی بودند. وظیفه امام علیه اسلام این بود که مردم را نسبت به چهره فاسد و ظالم یزید آگاه کنند.
از جمله شرایط متکلمان برای امامت امام، این است که باید افضل اهل زمانش باشد. خداوند متعال می‌فرماید: « أفمن یهدی إلی الحقّ أحقّ أن یتبع أمّن لا یهدّی إلّا أن یهدی فما لکم کیف تحکمون »؛ [ یونس / 35 ] « آیا آنکه خلق را به راه حقّ رهبری می‌کند سزاوارتر به پیروی است یا آنکه نمی‌کند مگر آنکه خود هدایت شود.