کوتاه نوشته
هرچند بهائیان امروزه با معرفی خود به عنوان اسیران در دست ظالمان، سعی دارند حس ترحم و حمایت مردمی را برانگیزند؛ اما افتخاردار پیروی از علی محمد بابی هستند که حکم به قتل عام مخالفینش داده بود و به اسیر گرفتن اعتقادی نداشت!
شعار تساوی زن و مرد برای زنان بهائی، حاصلی جز تبعیض و بهره کشی تبلیغاتی ندارد، اما در عین حال برای فرقه و تشکیلات بهائیت نان و آب خوبی در ترویج و توسعه بهائی گری دارد.
بر خلاف شعار آزادی و برابری زن و مرد، مالکیت خصوصی او هیچ احترامی در بهائیت نداشته و در مواردی اموالش، به جرم زن بودن، مصادره می شود!
هرچند حقوق اجتماعی و مدنی زن بر خلاف شعارهای رنگی در بهائیت پایمال شده، اما به نام آزادی و با شعار برابری، از شعار زن و زنان، بهره وری تبلیغی می شود!
چگونه اعتقاد بهائیت به خدایی بشری ناتوان و برشمردن صفات سرشار از ضعف برای او با اعتقاد ادیان الهی به خدای احد توانا قابل مقایسه است.
فرقه بهائیت در راستای اباحه گری خود، تا یک قرن و نیم پس از ادعای پیامبری حسینعلی نوری، تصمیم گیری در رابطه ازدواج با محارم را به پیروانش واگذار کرده بود. سرانجام چند سال پیش تحت فشار افکار عمومی ناچار به ممنوع کردن ازدواج با محارم و تعریف از محارم، به محارم در اسلام می شود.
ترویج فرهنگ برهنگی نه برای پیشرفت زن، بلکه با هدف استفاده ابزاری از زنان در پیشرفت بهائیت مطرح می شود.
ابن حجر عسقلانی شارح صحیح بخاری می نویسد: «نکته‌ای که سبب شده بخاری در بحث از معاویه از عنوان "منقبت معاویه" استفاده نکند، علتش این است که بر کلام استادش (ابن راهویه) اعتماد کرده است.»
عینی از شارحان صحیح بخاری می نویسد: «اگر بگویى که در فضایل معاویه احادیث زیادی هست، گویم آرى! ولی هیچیک از آن احادیث، صحیح نیست.
سیوطی از اسحاق بن راهویه نقل می کند که گفت، هیچ حدیثی در فضیلت معاویه صحیح نیست.
ابن تیمیه درباره احادیث ساختگی در مورد معاویه می نویسد: «طایفه ای برای معاویه، حدیث ساختند و از قول پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) این روایات را نقل می کنند که همه آنها دروغ است.»
فتنی از علمای اهل سنت، ذیل یک روایت در فضیلت معاویه می نویسد: «این روایت ساختگی است و حدیثی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در فضیلت معاویه وجود ندارد؛ ...
طبری در گزارشی آورده است: «زمانی که معاویه ، مغیرة بن شعبه را بر حکومت و ولایت کوفه گماشت، (سال41 هـجری) او را احضار کرد و به او گفت: می‌خواستم به تو تذکراتی داده باشم، ولی همه را موکول به آگاهی تو می‌کنم، اما از تذکر یک نکته خودداری نمی‌کنم؛ هرگز دشنام به علی (علیه‌السلام) و مذمت و بدگویی او را
ابن ابی‌الحدید معتزلی می نویسد: « معاویه در عراق و شام و دیگر بلاد اسلامی به مردم دستور داد تا علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) را سبّ کنند؛ خود معاویه نیز در خطبه‌ها حضرت علی (علیه‌السلام) را سب می‌کرد، به گونه‌ای که به عنوان سنّت بنی‌امیه در جامعه جا افتاد.» همچنین می‌گوید: «هنگامی که معاویه از عر