از آنجا که مدعیان دروغین بهائیت، برای اثبات ادعای خویش از آوردن ادله‌ای همچون معجزه ناتوانند، به تکاپو افتادند تا با زیر سؤال بردن معجزات آشکاری چون ید بیضاء و عصای موسی (علیه السلام) آن را فقط در توان فهم اهل معنا قلمداد کنند تا بدین وسیله بتوانند کتب سرشار از اغلاط و اشتباهات ادبی خویش را از جمله معجزات به شمار آورند.

معنایی که رهبران بهائی از پلورالیسم می‌کنند، خلاف اعتقاد ادیان و عقلای عالم است؛ زیرا در نظر ایشان سعادت و درستی حقیقی، مختص یک دین یا مذهب خاصی نیست، بلکه همه‌ی ادیان در آن مشترکند؛ چنان‌چه عبدالبهاء در این‌باره می‌گوید: «بدان به درستی که سعادت، مختص یک جمعیت و دین خاص نیست، پس اشکالی ندارد که تو بهائی و مسلمان باشی یا بهائی و ماسونی باشی یا بهائی و مسیحی باشی و یا بهائی و یهودی باشی».

از جمله استدلال‌های باطلی که بهائیت برای اثبات نبوت پیشوایان خویش به کار می‌برند، استدلال به آیه‌ی 15 سوره‌ی غافر است؛ آنها فراز «یلقی االروح... جبرئیل فرستاده می‌شود» را دال بر عدم ختم نبوت دانسته‌اند. در پاسخ باید گفت: مراد از روح در این آیه، وحی است و فعل مضارع در این آیه، اصلاً دلالتی بر زمان ندارد تا مراد بهائیان اثبات شود.

آیت الله تبریزی، از مراجع تقلید، رفت و آمد با پیروان بهائیت را جایز نمی‌داند و ازدواج با بهائیان را باطل دانسته است. ایشان در خصوص معامله‌ی با بهائیان فرموده‌اند: «معامله‌ی با آنها، چنانچه ترويج اين فرقه حساب شود، جايز نيست». ترويج فرقه‌ی بهائيت جايز نيست و معامله‌ی با آنها، چنانچه ترويج اين فرقه حساب شود، جايز نيست.

آیت الله صافی گلپایگانی، از مراجع عظام تقلید، بهائیان را کافر و نجس می‌داند و ازدواج با آنها را حرام و باطل دانسته است. ایشان آنها را اهل ذمه نمی‌داند و هرگونه ارتباط، دوستی، معاشرت و مجالست با آنها را جایز نمی‌داند. وی شرکت در جلسات بهائیان و خواندن کتب آنها را حرام می‌داند و فرموده: آموزش آنها جایز نیست و بر خلاف مصالح انقلاب اسلامی است.

مقام معظم رهبری، بهائیان را نجس می‌دانند و در صورت تماس آنها با اشیائی که در معرض استفاده‌ی ما هم قرار دارند، فرموده‌اند: باید مراعات مسأله‌ی طهارت شود. ایشان معاشرت با بهائیان را جایز نمی‌دانند و آنها را دشمن دین و دنیای مسلمانان می‌دانند و فرموده‌اند: همه‌ی مؤمنین باید با حیله‌ها و مفاسد این فرقه‌ی ضاله مقابله کنند