سعدی، ادیب و اندیشمند بزرگ ایرانی در قرن 7 هجری، بارها به پادشاهان ایران باستان تاخت و از دین زرتشتی‌ و جامعه زرتشتیان بدگویی کرد...

یکی از ایرادهای بنیادینِ دین زرتشتی آن است که اصلاً معلوم نیست مؤسس آن دین، یعنی زرتشت شخصیتی تاریخی است یا خیالی. روایات درباره زمان زندگی، زادگاه و سایر ابعاد شخصیت او، آنچنان متناقض است که برخی از دانشمندان و مورخین را به این نتیجه رسانده که او چهره‌ای خیالی است.

نیچه در مورد ظلم مسیحیت به اسلام و بشریت می گوید: « مسیحیت میوه فرهنگ اسلامی را از دست ما ربود.

بر خلاف دین مبین اسلام و مذهب شیعه که شرط ورود به آن، ایمان قلبی و بیان شهادت به یگانگی خداوند، رسالت و ولایت است، برای بهائی شدن، باید عقل و فطرت پاک را کنار نهاد و پس از تأیید صلاحیت، مأمور بی‌چون و چرای سازمان بهائیت شد!

جنگ بر سر قدرت در تاریخ ایران و اسلام، الزاماً چیز بدی نیست.

گفت: اسلام برای ایران چه کرد؟ مگر دین زرتشتی چه مشکلی داشت؟ اصلاً چرا عرب‌ها به زور شمشیر، ما را مسلمان کردند؟ گفتم: ایرانیان، بیش از هر ملتی در راه اسلام، جانفشانی و خدمتِ جانانه کردند. اسلام هم بیشترین خدمت را به ایران کرد...