حوزه علمیه
پدر و مادر و کسانی که در تربیت نوجوانان و جوانان این مرز و بوم دخیل هستند، توجه داشته باشند اگر فرزندی را به سمت حوزه و تحصیل دروس طلبگی تشویق کنند، شامل خشنودی امام زمان (عج) از خود خواهند شد. همچنین این صدقه ای جاریه خواهد بود که پس از این در آن دنیا بهره های آن نصیب آنان خواهد شد.
اﺣﺴﺎس ﺗﻜﻠﻴﻒ اﻓﺮاد در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ پیرامون و میل و گرایش به جامعه ایده آل از جمله انگیزه های ورود افراد به حوزه علمیه است. به این خاطر که بدون بصیرت و آمادگی فکری و معرفتی مردم و بدون عدالت خواه شدن آنان، حکومت آرمانی عدل و صلح مهدوی صورت نمی‌‌گیرد.
قرآن کریم خود بنیانگذار حوزههای اسلام پژوهی و اسلام گستری بود و در آیه 122 سوره توبه آمده است: «پس چرا از هر طایفه‌ای جمعی برای جنگ و گروهی نزد رسول برای آموختن علم دین مهیا نباشند تا قوم خود را چون نزدشان بازگشتند بیم رسانند، باشد که (از نافرمانی خدا) حذر کنند.
عواطف پاک و مقدس نسبت به معصومین و خاندان پیامبر (ص) عامل ثبات قدم بیشتر در راه دیندارى است و عشق و محبت به اهل بیت (ع) تا حد زیادى بیمه کننده افراد در برابر گناه و فساد است؛ به شرط آنکه این محبت و دوستى، عمیق، ریشه دار و از روى بصیرت و معرفت باشد و با هدایت صحیح، انسان را در مسیر عمل قرار دهد. حوزههای علمیه بستری مناسب برای یادگیری این علوم است.
بر اساس آیه‌ی 122 سوره مبارکه توبه، برای عده‌ای از مسلمانان یادگیری تخصصی مبانی دین وجوب شرعی پیدا می‌کند و قرآن کریم علاوه بر آنکه حفاظت فیزیکی و مقابله با دشمنان در میدان نبرد را واجب می‌داند، تعلیم و فراگیری دین و تفقه در آن را نیز به عنوان وظیفه الهی، بر مسلمانانی که توان و استعداد یادگیری آن را دارند، واجب می‌داند.