بهائیت و انگلیس
عبدالبهاء در یکی از مکتوبات خود مدعی شد که اگر بهائیت نبود، ایران جایگاهی در دنیا نداشت و دنیا ایرانیان را قومی وحشی می‌دید و این بهائیت بود که تاج عزّت را بر سر ایران و ایرانی نهاد. اما چطور می‌شود بهائیتی که حتی دو قرن هم از تشکیل آن نمی‌گذرد، بخواهد معرّف ایرانی با تمدن چند هزار ساله در دنیا باشد؟
مانکجی، هندی و با تابعیت انگلیس، سابقه سال ها خدمت به استعمار و جاسوسی برای انگلیس را دارد. او که مسئولیت حمایت مالی از مزدوران انگلیس را بر عهده داشت، در آخرین مأموریتش با پیامبرنمای بهائیت در تبعید دیدار کرد و پس از آن به اسم حمایت از زرتشتیان، به ترویج بهائیت در ایران پرداخت! اما توجیه بهائیان از این روابط مرموز، ایمان آوردن مانکجی به پیامبرنمای بهائی است!
مانکجی که در سابقه سال ها خدمتش به استعمار مسئولیت حمایت مالی از مزدوران انگلیس دیده می شود، حمایت های جدی از بابیت و بهائیت را در کارنامه دارد. او که به بهانه حمایت از زرتشتیان عازم ایران شده بود، اقداماتی نظیر ترویج بهائیت میان زرتشتیان، نسب سازی برای پیامبرنمای بهائی، پیگیری نگارش کتاب در ترویج بهائیت و... را انجام داد.
آیا حمایت استعمارگران از بهائیت، علّتی جز دست‌نشانده بودن این مسلک شبه دینی دارد؟! چرا که اگر استعمارگران به دنبال نیت‌های خدایی و یا کسب رضایت مردمی بودند، هیچ‌گاه دست به اشغالگری و چپاول ملّت‌ها نمی‌زدند! بسی ساده‌انگاری است که همکاری همه‌جانبه‌ی استعمارگران با بهائیت را خالصانه و از سر عشق به کمالات نداشته‌ی سران بهائیت بدانیم!