ریاست جمهوری منصبی است که تمام اجرائیات کشور در دست اوست و تقریبا تمام بودجه و اموال در اختیار اوست. هیچ جای شکی نیست که دشمن روی انتخاب بد سرمایه گذاری کند و سعی کند با تخریب شخص اصلح دیگری که کارایی کمتری دارد بر روی کار بیاید. به‌همین خاطر در زمان انتخابات سعی در شایعه‌پراکنی، تهمت و افتراء نسبت به کاندیدای اصلح می‌کنند.

اولاً چیزی به نام انتخاباتِ مطلقاً آزاد در دنیا وجود ندارد. ثانیاً اگر نهادهای نظارتی صالح، با دقت، بر انتخابات نظارت نکنند، افراد خائن و نفوذی (که به مراکز ثروت متصل اند)، با در دست گرفتن رسانه‌ها، مردم را فریب داده و بر مسند می‌نشینند. ثالثاً در انتخابات شوراهای شهر و روستا که شورای نگهبان دخالت نداشت، مفاسد عجیبی رخ داد که نشان می‌دهد نظارت شورای نگهبان، امری ضروری است و باید محکم‌تر اجرا شود.

در انتخابات مسئله مهم این است که انسان در دام اطلاعات نادرست و غیر دقیق نیفتد وگرنه احتمال این‌که انتخاب غلطی داشته باشد زیاد است. باید فکری اندیشید که بسترهای مناسب برای گرفتن اطلاعات صحیح و دقیق ایجاد کرد.

حضور حداکثری در انتخابات بسیار مهم است و نکته‌های بسیار مهمی را به دشمنان مخابره می‌کند. اما مردم در دوره‌هایی کم فروغ ظاهر شده که این‌ها دلایلی از جمله عدم عمل به وعده‌ها توسط منتخبین خود، اختلاس‌ها و دزدی‌های بعضی مسئولین و نزدیکان آن‌ها، منافقانه عمل کردن و... بر می‌گردد. حال مردم باید بدانند که تغییر در سطح زندگی و رسیدن به خواسته‌هایشان فقط با حضور و انتخاب فرد اصلح و مسئولیت پذیر است.

مردم باید مطالبه‌گر باشند. مطالبه کنید از جریانی که مدت‌های زیادی در مملکت، دولت دستشان بوده باید پرسید که چه کرده‌اند؟ برخی از این افراد علاوه بر این‌که پاسخ‌گو نیستند بلکه مدعی نیز هستند و هر روز با محکوم کردن دیگران سعی در تطهیر خود دارند.

در انتخابات ریاست جمهوری بعضا افرادی را می‌بینیم که در انتخاب خود تحت تأثیر تبلیغات سلبریتی‌ها قرار می‌گیرند و بجای این‌که چشم خود را باز کرده و به شخص اصلح رأی دهند، اشتباه کرده و انتخاب نادرستی دارند. این‌گونه افراد در ناملایماتی که شخص منتخب برایشان ایجاد کرده، هیچ شخصی را جز خودشان را نباید ملامت کنند. چون الگو خودشان را فردی نامناسب قرار دادند که صلاحیت انتخاب رییس جمهور را برایشان ندارد.