صوفیان تفکر و یاد خدا را یکی از علل شریعت‌گریزی و ترک عبادت می‌دانند و معتقدند که باطن عبادت همان تفکر است که کار دل است و آن را جایگزین عبادت می‌دانند و با وجود تفکر، شخص سالک را از عبادات ظاهری بی‌نیاز می‌دانند.