صوفیان گنابادی در معرفی شمس تبریزی به‌عنوان یکی از بزرگان صوفیه دچار سرگیجه و سردرگمی شده‌اند. زیرا روزی او را شخصی معرفی می‌کنند که مرید پیامبر (صلی الله علیه و آله) بوده و روزی دیگر می‌گویند شمس تبریزی شخصی است که نه نیازی به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) داشته و نه قرآن.