الوهیت مسیح
یکی از بدعتهای نوین در الهیات مسیحی بحث رنج بردن خدا در این دین است، دانشمندان اولیه مسیحیت که اصرار داشتند ساحت الهی را از هرگونه رنج و ناملایمت به دور بپندارند، امروزه جای خود را به الهیدانانی نظیر یورگن مولتمان دادهند که شدیدا معتقد به امکان درد و رنج کشیدن در ذات خدا را دادهاند و این مسئله در واقعهی صلیب مسیح به وقوع پیوست؛ به وضوح مشخص است که چنین بدعتهایی ناشی از پیش فرض غلطی نظیر عیسی خدایی است.
در كتاب مقدس، عنوان پسر خدا و فرزند خدا كاربردی عام و فراگير دارد. در اين كتاب، مؤمنان، كسانی كه ازخدا اطاعت ميكنند و كسانی كه عادل اند و... پسر خدا ناميده شده اند. حال مساله این است که اگر عنوان پسر خدا دليل بر الوهيت مسيح است مطابق با همين استدلال بايد بنی اسراييل و داوود وسليمان نيز خدا محسوب شوند
مسیحیان معجزات حضرت عیسی (علیه السلام) را دلیل بر الوهیت ایشان دانستهاند در حالی که خود مسیح اذعان دارد که با قدرت و توان خودش معجزه نمیکند و با قدرت خداست که معجزه میکند.
در کتاب مقدس بیان شده که مسیح با خدا اتحاد دارد و مسیحیان آن را دلیل بر الوهیت مسیح میدانند، در حالیکه این اتحاد حقیقی در آیات دیگر نقض شده و سایر ایمانداران را نیز با خدا متحد میداند.