دروغ‌های سران بهائیت
پیشوایان بهائیت لزوم علم‌آموزی را از تعالیم ابداعی خود برمی‌شمارند. این در حالیست که وقتی اعتراف آنان به آمدن تمامی پیامبران به جهت تعلیم و تربیت را مرور می‌کنیم، منظور خود را تحصیلات کلاسیک معرفی می‌کنند. حال آن‌که تاریخ نشان داده که تشکیلات بهائیت، حتی مبدع تحصیلات کلاسیک اجباری نیز در دنیا نبوده است.
بر خلاف ادعای علم الهی پیشوایان بهائی، حکم عبدالبهاء در خصوص تعیین جانشین‌های ولی‌امر در بهائیت اشتباه از کار در آمد. بهائیان در جواب آن را تقدیر الهی و بَداء برمی‌شمارند. این در حالیست که بداء در مورد پیش‌بینی آینده استفاده می‌شود نه حکم؛ بعلاوه این توجیه، در حکم تأویلی خواهد بود که عبدالبهاء از آن نهی کرده است.
یکی از شعارهای فریبنده‌ی بهائیت، تساوی حقوق زن و مرد است. اما فریبنده از آن جهت است که بهائیت، حتی در امور تشکیلاتی خود هم حاضر به اجرای آن نبوده و از عضویت زن‌ها در بیت‌العدل جلوگیری می‌کند. مبلّغان بهائی نیز در یکی از توجیهات این تناقض آشکار، شایستگی زن‌های بهائی را زیر سؤال برده و آنان را به عقب‌ماندگی محکوم کرده‌اند.