عبدالله ابن ابی سرح به جرم ارتداد، توطئه وتبليغ دروغين عليه اسلام توسط پيامبر به اعدام محكوم شد، ليكن هنگامی كه عثمان (به عنوان يك مسلمان) ضامن او شد، پيامبر هم به او امان داد. عبدالله بن ابی‌سرح، بخشيده شد و زنده ماند. منابع مطالعاتی در اين زمينه، عبدالله بن ابی‌سرح را محكوم و مجرم می‌دانند، نه پيامبر را. و اينكه عبدالله بن ابی‌سرح، به پيامبر پشت كرد، نشانه ضعف شخصيتی و طمع‌ورزی‌های خود اوست، نه نقص پيامبر. پيامبر كه با بخشيدن او، بزرگواری خود را نشان داد.