یوگا
چندی پیش در برنامه‌ی سیمای خانواده مشاور زنان رئیس سازمان میراث فرهنگی طی سخنان عجیبی گفت: «دانشمندان خارجی برای کسب انرژی و آرامش می‌گویند «یوگا»، «هیپنوتیزم» و «مدیتیشن»، ما پکیج کامل آن را در قالب «نماز» داریم.» این درحالی است که مقام نماز، مقام الهی است و قیاس آن با یوگا و غیره کاری ناپسند است...
یکی از اهدافی که برای یوگا درنظر گرفته شده، رهایی از رنج و درد و رسیدن به آرامش است. و این کار را با خاموش کردن ذهن و اندیشه انجام می‌دهد. ولی نظر اسلام بر این است که رنج درد همیشه در زندگی انسان وجود داشته و راه فراری برای آن نیست و این مشکلات باید در زندگی مدیریت شود...
حرکات یوگا همراه با دستوراتی برای تمرکز و کنترل ذهن انجام می‌شود و هدف از انجامشان، فراوری از جسم و ذهن است. وضعیت‌های بدنی دروازهی ورود نیرویی است که گفته می‌شود در بدن انسان نهفته (کندالینی) و بیداریش انسان را به آگاهی برتر میرساند. این آگاهی معمولاً به صورت نمادین در قالب خدایان شیطانی نشان داده می‌شود.
در منابع یوگا و در بیان اساتید برجسته یوگا این وضعیت‌های بدنی عبادت محسوب می‌شوند. حرکات و حالات بدنی در یوگا شامل حالات نشستن (باندا) حالات دست (مودرا) و سایر وضعیت‌های بدنی مناسک و عباداتی هستند که برای نیایش خدایان انجام می‌شود.
سرّ وجود مشکلات و بحرانهای زندگی این نیست که با خلسه‌های یوگایی آن‌ها را کمرنگ کنیم و به زندگی اضطرابزا باز گردیم، بلکه راز بزرگی که در بلاها و رنجهای زندگی نهفته، بازگشت به خدا و تکیه‌کردن به او در همه شرایط است. این‌که قلب ما بفهمد هیچ نیرویی غیر از خدا گره گشای زندگی نیست.
برخلاف یوگا که اهمیت زیادی به توقف کامل ذهن می‌دهد؛ از منظر اسلام آن‌چه اهمیت دارد توقف فکر نیست. بلکه پاک کردن فکر از افکار آلوده و درست اندیشیدن و درست دیدن خوبی‌ها و بدی‌ها و درست تصمیم گرفتن و با اختیار و اراده به سوی خوبی و زیبایی حرکت کردن است.
متأسفانه در بین اقشار جامعه از جمله هنرمندان رفتن به کلاس یوگا و ترویج آن بین نزدیکان و دوست‌داران خود به مُد و فخر فروشی تبدیل شده است. این در حالی است که دیدگاه عموم افراد این است که یوگا نهایت یک ورزش است؛ و غافل از این‌که حقیقت یوگا چیز دیگریست و آن‌هم طریقت عرفانی شرقی است که با فرهنگ و مذهب ما هم‌خوانی ندارد.
یکی از مبانی که در مکتب یوگا یا مدیتیشن دنبال می‌شود، بحث مراقبه است. هدفی که این آیین به دنبال آن است، تنها برای کسب آرامش است. و این درحالی است که هدف از مراقبه یا همان حضور قلب در عرفان اسلامی هدف بسیار بالایی دارد و آن خالی کردن دل از غیر خداست و تنها یاد اوست که موجب آرامش می‌شود.
وقتی به سراغ یوگا می‌روید، سلامتی، زیبایی، و سایر این موضوعات را به عنوان هدف اصلی فراموش کنید. مسأله این نیست که با یوگا به این خواسته‌ها می رسید یا نه، مسأله این است که به یک کار پرخطر وارد می‌شوید. کاری که مربیان یوگا از ابتدا نمیتوانند آن را به شما بگویند.
یوگا یا همان مدیتیشن جزء مکاتب معنوی هند به شمار می‌آید. برای یوگا فوایدی از قبیل: کاهش سردرد، داشتن اندامی مناسب و غیره است که مهمترین آن آرامش فکر است. موضوعی که بسیار مهم است و آن را در قالب عرفان مطرح می‌کنند، این است که یوگا با عرفان هیچ سنخیتی ندارد. زیرا یوگا سوای عرفان نگاه مادی دارد.
تمدن غرب بعد از رنسانس در مواجهه با شبهات و سؤالاتی که به دین شد بدون پاسخ ماند؛ و چون از انسجام عقیدتی محکمی برخوردار نبودند، مردم دین را از صحنه‌ی زندگی خود کنار گذاشتند. پس‌از مدتی که با عالم غیب دور افتادند، با مواجهه با ادیان شرقی مخصوصاً اسلام، این ادیان به سرعت در آن مناطق گسترش یافتند.