جالب است بدانیم که کوروش در منشور خود، یکی از اتهامات نبونید (پادشاه بابل) را این می‌داند که او دیگر مردوک را پرستش نمی‌کرد: «در دلش به ترس از مردوک –شاه خدایان- پایان [داد].» معنی این سخن، چیزی نیست جز دین اجباری. یعنی دینداری به همان دین سراسر خرافات و گوساله پرستی (مردوک پرستی) که کوروش و کاهنانِ دزد معبد مردوک به آن راضی بودند.