اقطاب و بزرگان فرقه صوفیه گنابادی درحالی علامه مجلسی را موافق و متمایل به تصوف نشان می‌دهند که علامه مجلسی ید طولایی در مبارزه با صوفی‌گری و انحرافات ایشان دارد و اساس تصوف و حتی بزرگان آنها مثل معروف کرخی را از اساس منکر می‌شود و نقدهای جدی بر آن وارد می‌کند و به نوعی سلسله سازی صوفیه را از هم می‌پاشد.