در زبان عربی، واژه «عبد» مشترک لفظی است بین دو معنا: یکی «پرستش» که جز برای خداوند جایز نیست و دیگری «خدمتگزار» و «نوکر» که مقصود از «عبدالحسین» و... همین معناست. از طرفی چگونه است که چون واژه «عبد» با نام‌هایی همچون «علی»، «حسین»، «زهرا» و... ترکیب شود، سبب شرک می‌گردد، اما اگر همین نام‌ها نام صحابه، راویان منابع روایی اهل‌سنت...