احمد اسماعیل بصری در کتاب «وصیت مقدس» چندین و چندین صفحه را به این اختصاص داده است که: «الوصیة لا یدّعیها الا صاحبه. هر کس که وصیت را مدّعی شد، همو امام است» اشکال اول: در روایات مدعیان دروغین که احتجاج به وصیت پیامبران سلف کردند موجود است. اشکال دوم؛ در حال حاضر کسانی هستند که به همان روایت احتجاجی احمد (موسوم به وصیت) برای امامت خودشان استناد کرده‌اند.