عابدان و زاهدان بصره که دارای تفکر عثمانی بودند، در زمان خشکسالی مکه به این شهر آمده و برای بارش باران به درگاه الهی استغاثه کردند که اثری نبخشید؛ امام سجاد(ع) برای روشن کردن چهره‌ی زاهد‌ نمای آنها، در همان مجلس دست به دعا برداشته و باران شروع به باریدن کرد.