سنت نبوی
زرقانی با پذیرش و مطابقت نحوه عمامه بستن شیعیان با سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، به خاطر مخالفت با شیعه، اهل سنت را به ترک این سنت سفارش می‌کند.
نورالدین سندی حنفی می‌نویسد: امیرالمومنین علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) به سنت‌های پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عمل می‌کرد، اما بنی‌امیه به خاطر دشمنی با امیرالمومنین (علیه‌السلام) سنت‌های رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را کنار می‌گذاشتند.
معاویه در حضور مهاجرین و انصار و در یکی از نمازهای جماعت ذکر «بسم الله الرحمن الرحیم» را به حالت آهسته خواند که با اعتراض شدید مهاجرین و انصار و دلایل محکم ایشان مبنی بر سنت بودن آن، مجبور به اعاده نماز شد.
فخر رازی پس از ذکر روایات مختلف و متعارض درباره نحوه قرائت «بسم الله الرحمن الرحیم»، روایات جهر (بلند خواندن) را ترجیح می‌دهد و معتقد است پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، عمر، ابوبکر و امام علی (علیه‌السلام) همواره آن را بلند می‌خواندند.
نووی شافعی ضمن افضل دانستن دست راست برای انگشتر، در رد قول فورانی (که آن را که می‌گفت: به جهت مخالفت با شیعیان باید در دست چپ قرار داد) گفت: این عمل اگر هم از شعارهای شیعیان باشد، نباید به خاطر مخالفت با شیعیان، سنّت پیامبر را کنار بگذاریم و انگشتر را در دست چپ قرار دهیم.
مرغینانی در کتاب الهدایه می‌نویسد: «مطابق روایات نقل شده باید انگشتر را در انگشتان دست راست قرار داد، اما چون شیعیان انگشتر را در انگشتان دست راستشان قرار می‌دهند، ما بر خلاف آنان عمل می‌کنیم و در دست چپ قرار می‌دهیم.»
معاویه بر خلاف سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) انگشتر را در دست چپ خود قرار داد. این عمل معاویه باعث شد تا پس از وی مروانیان نیز از او پیروی کنند. به این ترتیب می‌توان معاویه بن ابوسفیان را اولین باعث و بانی خلاف سنت دانست.
انگشتر به دست راست کردن از جمله سنت‌های نبوی است که از پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای ما به یادگار مانده است. تا جایی که بسیاری از علمای اسلامی اعم از شیعه و سنی بر آن اتفاق نظر دارند.
مردم در زمان حکومت عثمان، از حضرت علی (علیه‌السلام) درخواست کردند تا عهده‌دار نماز جماعت شود. امام فرمودند اگر من بخواهم نماز بخوانم به همان شیوه نماز می‌خوانم که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نماز می‌خواند. مردم سخن حضرت علی (علیه‌السلام) را نپذیرفتند و گفتند: ما به سنت عثمان عمل می‌کنیم.
شيعيان وقتى نام پيامبر اكرم (صلی الله عليه و آله و سلم) را بر زبان می‌آورند يا به قلم می‌نویسند، می‌گويند: «صلی الله علیه و آله و سلم»، در حالى‌كه اهل‌سنت، كلمه (آل محمد) را حذف می‌کنند و می‌نویسند: «صلی الله علیه و سلم» و اين در حالى است كه وقتى به مجامع حديثی اهل‌سنت مراجعه می‌كنيم، می‌بينيم كه رسول خدا از فرستادن صلوات ابتر و بدون ذكر آلش منع کرده است.
یکی از مسائلی که از صدر اسلام تاکنون گریبان‌گیر دین مبین اسلام بوده و عده‌ای با معاندت یا کج فهمی آن را توجیه اعمال وحشیانه خود قرار داده‌اند، مسأله تکفیر و متهم کردن مسلمین به کفر و شرک است. بررسی تکفیریه‌هایی که در طول تاریخ اسلام از افراد و گروه‌های مختلف نسبت به سایر مسلمین صادر شده است نشان می‌دهد که تکفیر همواره موجب تفرقه میان مسلمانان و...
وقتی کتاب‌های حدیث ملاحظه می‌گردد، می‌بینیم که در آن سیره و رفتار پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) به گونه‌ای جلوه داده شده است، که فرد عادی و معتقد به دین نباید به آن شیوه رفتار نماید، چه برسد به اشرف مخلوقات که پیامبر گرامی است، برای مثال می‌توان احادیثی را در این زمینه بیان نمود که از آن جمله این حدیث است که شرکت پیامبر اکرم را در جلسات عروسی زنانه...
یکی از مسائل اختلافی میان شیعه و سنی،نحوه صحیح وضو گرفتن پیامبر اکرم است،شیعه معتقد است که سنت پیامبر بر مسح کردن سر و پاها بوده است،ولی اهل سنت معتقدند سنت نبوی در شستن این دو بوده.با نگاهی به اخبار موجود در منابع فریقین ثابت می شود که اخباری که دال بر مسح هستند صحیح بوده و شستن پاها مربوط به عصر خلیفه سوم و از بدعتهای وی محسوب می شود .