تجلی در اهل حق
در اندیشه اهل حق تجلی ذاتی و صفاتی از نظر زمانی به دو دسته می‌شود: "تجلی خفی" و "تجلی جلی"؛ تجلی جلی یا آشکار عبارت است از تجلیات ذاتی و صفاتی خداوند که از عصر حضرت علی (ع) در جامه انسان‌ها آشکار و جلوه‌گر شده است. تجلی خفی عبارت است از تجلی صفات الهی که از عصر حضرت آدم (ع) تا بعثت و ظهور پیامبر اسلام (ص) ظهور و بروز داشته است.
بنا بر اندیشه اهل حق، قبل از شریعت اسلام از زمان حضرت آدم ابوالبشر (علیه‌السلام) تا بعثت پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله) خداوند با تجلی صفاتی در جامه انبیاء و اولیاء الهی، تجلی پیداکرده است و آنان مجاز به بیان اسرار الهی نبوده‌اند درحالی‌که بعد شریعت اسلام و بعد از امام علی (علیه‌السلام)، ذات حق در جامه اشخاص دیگری که هیچ‌کدام معصوم نبوده‌اند، تجلی پیداکرده است و آنان متولیان بیان اسرار الهی بوده‌اند.