گروهی از زنان بهایی، با شناسایی خانواده‌های بی‌بضاعت افغان در ایران، فرزندان این قشر را به پارک، استخر، باغ گل‌ها، سرزمین بازی‌ها و... برده و به بهانه کارهای بشردوستانه، آنان را به فرقه بهاییت جذب می‌کردند.