بهائیت و یهود
عبدالبهاء در مکاتیب خود، تشکیل دولت یهودی در فلسطین را وعده پیامبران و بشارت پروردگار دانسته است. او سر و سامان یافتن یهودی‌ها به واسطه تشکیل اسرائیل را وعده داده و از مهاجرت یهودیان به فلسطین سخن گفته است. پیشوای بهائیت از تشکیل اسرائیل به روز آسایش و شادمانی تعبیر کرده و برای یاری صهیونیست‌ها در تحقق این وعده دعا کرده است.
عبدالبهاء هنگامی که با سخنان نژادپرستانه یک خاخام یهودی مواجه می‌شود، زبان به انتقاد از او می‌گشاید. این درحالیست که با بررسی تفکرات نژادپرستانه موجود در بهائیت درمی‌یابیم که ناراحتی عبدالبهاء از خاخام یهودی، بخاطر مخالفت او با اصل نژادپرستی نبود، بلکه از این جهت بود که یهود حتی خود را برتر از بهائیان می‌داند.
یکی از بارزترین شباهت‌های فرقه بهائیت و صهیونیست، نژادپرستی و تعصبات گسترده مذهبی و سازمانی است؛ اما بر خلاف حس خودبرتربینی دو شجره خبیثه صهیون و بهائیت، خدای تعالی تمامی انسان‌ها را فارغ از رنگ و نژاد و جنسیت، با یکدیگر برابر می‌داند و تنها ملاک برتری را میزان ایمان انسان‌ها معرفی می‌فرماید.
نهاد رهبری بهائیت در تاریخ 30 اکتبر 2017 م، بیانیه‌ای منتشر کرد که در آن، هرگونه انتساب رسانه‌ی «بهائی نیوز» را به بهائیت رد کرد. اما شاید بتوان اعتراف تاریخی و خطای راهبردی بهائی نیوز، در پخش مصاحبه‌ای که در آن، مسئول رژیم صهیونیستی بهائیان را دلال بزرگ خرید زمین برای یهودیان و زمینه‌ساز اشغالگری صهیونیست‌ها معرفی کرد، دانست.
در حالی که بهائیان درصدد انکار روابط خود با اسرائیل هستند و تلاقی این دو غدّه‌ی سرطانی در فلسطین را اتفاقی می‌دانند، لازم است بدانیم که حتی پیش از تأسیس اسرائیل، روابط نزدیکی میان بهائیت و صهیونیست‌ها برقرار بوده است. همچنان که نامه‌ی شوقی افندی به سازمان ملل و ابراز خرسندی او از تشکیل دولت صهیونیستی، گویای این واقعیت است.