انقلاب اسلامی
یکی از گروه‌هایی که در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروهی به نام «انجمن حجتیه» است. مهم‌ترین و آشکارترین فعالیت انجمن، قبل از انقلاب، مبارزه با بهائیت بود. مبارزه با بهائیت، فلسفه وجودی انجمن را شکل می‌داد؛ با وجود اینکه بهائیت یک پدیده سیاسی و شبه جاسوسی بود و متقابلاً یکی از راه‌های مبارزه با آن، برخورد سیاسی بود؛ اما انجمن حجتیه هیچ اعتقادی به دخالت در امور سیاسی نداشت.
یکی از گروه‌هایی که در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروهی به نام «انجمن حجتیه» است که مخالف «نهضت و انقلاب مردم ایران علیه حکومت طاغوت» بود. امام خمینی (ره) در نقد این جریان می‌فرمایند: «دسته دیگری بودند که می‌گفتند که هر حکومتی اگر در زمان غیبت محقق شود، این حکومت باطل است و بر خلاف اسلام است؛ آنها مغرور به برخی از روایات وارده بودند».
یکی از گروه‌هایی که در مباحث مهدویت مورد توجه قرار گرفته، گروه «انجمن حجتیه» است که مخالف «نهضت و انقلاب مردم ایران علیه حکومت طاغوت» بود؛ این مخالفت ناشی از این تفکر بود که انجمن، ورود به عرصه سیاست در زمان غیبت امام عصر (عج) را غلط و موجب لطمه به دین می‌دانست و معتقد بود که فقط امام معصوم می‌تواند وارد این عرصه شود.
طبق اعتقاد اعضای انجمن حجتیه، انسان منتظر، انسانی صبور است که باید در مقابل ظلم برای لو نرفتن و پیشبرد کارهای خویش، تقیه را پیشه خود سازد. متأسفانه به تبع این نگرش و اعتقاد به تقیه، آنها مخالف هر نوع قیام در دوران غیبت‌اند؛ زیرا معتقدند قیام در زمان غیبت، ممکن است باعث تلف شدن نیروها گردد.
انجمن حجّتیه، یک تشکل مذهبی ویژه است که با هدف مبارزه با بهائیت از اواسط سال 1330 در تهران و سپس سایر شهرها پدید آمد. از جمله مبانی انحرافی این جریان می‌توان به قراردادن مرجعیت به جای ولایت، جدایی دین از سیاست، مخالفت با تشکیل حکوکت اسلامی و... اشاره کرد.
یکی از فعالیت‌های ضد وحدت و جاهلانه انجمن حجتیه که به حق، کمر دین و مکتب اهل بیت (ع) را می‌شکند و موجب کشته شدن شمار زیادی از شیعیان شده است، تلاش در احیاء جشن روز نهم ربیع الاول است؛ در حالی‌که اتحاد امت اسلامی از خاستگاه‌‌های فکری، نظری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فراوانی برخوردار است و همواره مورد تأکید امامین انقلاب بوده است.
«انجمن حجتیه» در شمار جریان‌های استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، بی‌اعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور است. یک دلیل ابتدایی که می‌تواند این مبنای انجمن حجتیه را باطل کند، این است: ازآنجایی‌که دین اسلام مجموعه‌ای کامل از قوانین و بایدها و نبایدهای مربوط به همه ابعاد زندگی انسان است و اجرای این حجم وسیع از احکام و قوانین اجتماعی، سیاسی، اخلاقی، اقتصادی، قضایی، نظامی و خانوادگی اسلام بدون تشکیلات حکومتی میسر نیست؛ رئیس این تشکیلات هم یک جاهل و ناآگاه به اسلام نمی‌تواند باشد.
در مورد زمینه‌های شکل‌گیری انجمن حجتیه و فلسفه وجودی آن، دو نظریه مطرح است: گروهی معتقدند که پس از مطرح شدن بهائیت و حمایت‌های همه جانبه حکومت پهلوی از آنها، انجمن ضد بهائیت (انجمن حجتیه) توسط یک روحانی به نام «شیخ محمود ذاکرزاده تولایی» مشهور به شیخ محمود حلبی، تشکیل شد و فعالیت‌های خود را علیه بهائیت آغاز کرد و گروهی نیز درباره زمینه‌های پیدایش انجمن حجتیه معتقدند قدرت‌های استعمارگر، انجمن حجتیه را ساختند.
انجمن خیریه حجتیه مهدویه در سال 1335 تأسیس شد و برای حفظ موجودیت خود، از شرکت در فعالیت‌های مبارزاتی ضد رژیم شاه پرهیز می‌کرد و رهبران آن همواره سعی می‌کردند که ارتباط حسنه‌ای با ساواک داشته باشند. در اسناد به‌دست‌آمده از ساواک مواردی موجود است که این رابطه را نشان می‌دهد.
با همراهی استعمارگران براى مهار اقدامات ضد طاغوت و اقدامات انقلابی مردم مسلمان به خصوص شیعیان، انجمن حجتیه ایجاد شد؛ انجمنی که سعى در مخدوش ساختن عنصر جهاد و مبارزه داشتند و همواره تأكيد مى‌كردند كه نبايد با رژيم پهلوی مبارزه كرد و بايد منتظر ظهور حضرت ولى عصر (عج) ماند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، رهبران انجمن حجتیه برای اینکه اثبات کنند انجمن حجتیه با نظام جمهوری اسلامی همگام بوده، به دلایلی تمسک می‌جستند؛ از جمله اینکه نام برخی از شهدا را منتشر کردند و گفتند آنان سابقه عضویت درانجمن را دارند. این درحالی است که رهبران انجمن حجتیه هنگامی که حکومت بعث عراق به ایران حمله کرد، عکس‌العملی نشان ندادند و پس از مدتی با همان دلایلی که علیه رژیم شاه، مبارزه نکرده و حتی با آنان سازش کردند، شروع به محکوم کردن جنگ در زمان غیبت امام زمان (عج) کردند.
انجمن خیریه حجتیه مهدویه، در سال 1335 تأسیس شد. اعضای این انجمن، به سبب تشکیلات منسجم و سازمان‌دهی دقیقی که داشتند، دچار غرور و تکبر خاصی شدند؛ همین موضوع باعث شد که پذیرای هیچ‌گونه انتقادی نباشند و کم کم از آرمان‌های انقلاب اسلامی فاصله بگیرند.
مقام معظم رهبری (مدظله): «بنده نظرم را راجع به انجمن حجتیه، روشن و صریح به شما می‌گویم. انجمن حجتیه قبل از انقلاب با انقلاب نبود؛ بعضی از افرادشان کار فعال ضد انقلابی هم می‌کردند؛ بعد که انقلاب پیروز شد، بسیاری از کسانی که با انقلاب نبودند، بعد از آن که عظمت و شکوه انقلاب را دیدند، به انقلاب پیوستند.»
انجمن حجتیه نه تنها مبارزه و فعالیتی علیه حکومت طاغوت نداشت، بلکه در راستای اهداف سیاسی آنها فعالیت می‌کرد و جوانان مؤمنی که در فعالیت‌های انجمن داخل بودند را از هرگونه مبارزه با رژیم طاغوت منع می‌کرد و اگر کسی هم فعالیت داشت، عذر او را می‌خواستند.