انتخابات
همانطور که قرآن کریم استقامت را پس از ایمان لازم دانسته، استقامت در مسیر انقلاب هم لازمه به ثمر نشستن آن است.
دشمنان ایران با تبلیات وسیع دنبال آن هستند تا ایران را تجزیه کنند. حضور در انتخابات، مانع این فکر مسموم آنان است.
بلندگوهای خبری دشمن، نزدیک به هر انتخابات ایران، از مشارکت پایین و تحریم انتخابات ایران سخن میگویند؛ اما واقعیت میدان چیز دیگری است.
لجاجت در هر کاری انسان را کور میکند و قوهی تفکر را از او میگیرد. لجاجت در زندگی اجتماعی معایب بزرگی دارد اما در انتخابات و مساله انتخاب نامزد اصلح، اگر از روی لجبازیهای جناحی باشد، ضررهای غیر قابل جبران خواهد داشت.
رئیسجمهور تراز انقلاب؛ یعنی کسی که بداند در کشور امام زمان علیهالسلام و در کنار شهدا، باید خدمتگزار و پاسخگوی مردم باشد؛ نه مسئولی که کشور را به آشوب و ناامنی بکشاند و اهدافی را دنبال کند که اصلِ انقلاب، پایه گذار آن بوده است؛ نه از آنچه خوشایند غرب باشد، پیروی کند
در برنامههای تبلیغی انتخاباتی، گاهی از برخی نامزدها وعدههایی میشنویم که بسیار بزرگ و به نظر غیر قابل دسترسی باشند. مقام معظم رهبری نسبت به اینگونه وعدههای تذکر میدهند و کاندیداها بر حزر میدارند.
در شاهنامه، کیخسرو یک کارگزار لایق و یک فرمانروای مورد ستایش است. یکی از ویژگیهای او این است که در رعایت عدالت، میکوشید بین خویشاوند و غیر آن، تفاوتی قائل نباشد.
در شاهنامه میخوانیم: توس سابقه و کارنامهای خوب داشت، قدرتمند و توانا بود، اما در پیروی از فرمانروای حق، دقیق نبود، اصطلاحاً ولایتمدار نبود، مغرور و خوشگذران هم بود. کیخسرو (فرمانروا) به او مأموریتی دارد. اما توس با تمام قدرت، کار را خراب کرد! همین سبب شد که ایران آسیب ببیند.
اگر انتخابات از منظر دینی بررسی گردد، در کلام بزرگان خواهیم دید که آن را تکلیف و وظیفه خواندهاند. این وظیفه از اموری است که اگر ترک گردد، جبران آن بسیار سخت است؛ در صدر اسلام که بیعت شبیه همین رأی دادن بود، دیده میشود اثرات بسیار بدی بر اثر ترک این فعل به وجود آمده است و یاری نکردن 40 نفر به امیرالمؤمنین علیهالسلام و 17 نفر به امام صادق علیهالسلام، منجر به عدم قیام این دو معصوم شد.
یه عده میگن قبل انقلاب همه چی ارزون بود، با اوضاع گرونی الان چرا باید رأی بدیم! ...
به ازای هر صندلی مدیریتی در کشور چند شهید دادهایم؟ پس در سپردن این صندلیها به افراد، بیتفاوت نباشیم.
مقام معظم رهبری مدظلهالعالی درمورد شخصیت اصلح فرمودند:«اصلح کیست؟ کسی است که صلاحیت بیشتری دارد. بنده اینجا دو سه ملاک را ذکر کردم. هر کسی که در تقید به دین، تقید به عمل دینی و تشرع دینی بهتر و جلوتر باشد.
کیخسرو فرمانروای ایران، تاج و تخت را به لُهراسب بخشید. اما بزرگان ایران به کیخسرو پرخاش کرده؛ بر او خرده گرفتند که لُهراسب، نامی پرآوازه ندارد. اما کیخسرو به آنان پاسخ گفت که لهراسب خردمند و پاک دست است و این دو، جزو مهمترین ویژگیهای فرمانروای لایق است..[3]