نورعلی تابنده قطب سابق دراویش گنابادی که خود را ولی خدا و صاحب علوم اهل بیت علیهم‌السلام می‌دانست، کلامی را به امام حسین علیه‌السلام نسبت داده که محققین، آن جمله را شعر شاعری عراقی می‌دانند، که در بین مردم به امام حسین علیه‌السلام نسبت داده شده است.