يكى از بحث‌هاى جنجال‌برانگيز و مهمّ كه در طول تاریخ و در فرق و ادیان مختلف مطرح بوده و دچار نظريات افراطى و تفريطى شده، موضوع «شخصیت زن‌» است. در تاریخ همواره از "زن" بعنوان موجودی پَست و بی ارزش یاد شده است و حتی در مجامع علمی هم این نگرش منفی وجود داشته است. سقراط فیلسوف بزرگ یونانی معتقد بود: وجود زن بزرگترین منشأ انحطاط بشریت است.[1]
فیثاغورث: اصلی خوب وجود دارد که نظم، نور و مرد را آفریده و اصلی بد وجود دارد که آشوب، تیرگی و زن را آفریده است.
ارسطو: زن چیزی نیست مگر مرد ناکام، خطای طبیعت و حاصل نقصی در آفرینش.[2]
تورات تحریف شده: حوا عامل گناه اولیه‌ی آدم و مسئول خروج وی از بهشت است.[3]
مرد یهودی در دعای صبحگاهی از خداوند تشکر می‌کند که او را زن نیافریده است.
انجیل تحریف شده: زن عامل گناه کاری انسان اولیه است و گناه اولیه آدم سبب شد که اين گناه در گوهر همه‌ی انسان ها سرشته شود لذا همه ی انسانها به جز عیسی علیه السلام و مریم سلام الله علیها با گناه متولد می شوند.[4]
اینها گوشه‌ای از نظریات و عقایدی بود که در طول تاریخ همواره همچون تازیانه‌ای بر سر موجودی به نام زن زده می‌شود و الآن هم در جوامع غربی کماکان این حکایت تلخ ادامه دارد. و امّا تنها حرکت عظیمی که بر خلاف اکثریت حرکت نمود و توانست تا حدودی شخصیت زن بعنوان موجودی برابر با مرد را به جوامع بیان کند؛ حرکت عظیم مکتب "اسلام" می‌باشد که در همان بدو شروعش با شدت کامل از جریان زنده به گور کردن دختران مخالفت نموده و این سرآغاز و سرفصلی بود برای بازگردانی هویت و شخصیت زن.  
در فرهنگ اسلامی ارزش های انسانی برای زن و مرد یکسان می‌باشد؛ چرا که منشأ این ارزش ها را روح آدمی می داند نه جسم او: «إِنَّ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِینَ وَالْقَانِتَاتِ وَ... أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا؛ به یقین مردان مسلمان و زنان مسلمان، مردان باایمان و زنان باایمان، مردان مطیع فرمان خدا و زنان مطیع فرمان خدا، و ... خداوند برای همه ی آن ها مغفرت و پاداش عظیمی فراهم ساخته است.» [احزاب:35]
از نظر اسلام زن و مرد هر دو از یک نوع هستند و آثار دنیوی و اخروی اعمال زن و مرد یکسان است. قرآن کریم در این باره می فرماید: «مَن عَمِلَ صالحاً مِن ذَكَرٍ اَو اُنثي وَ هُوَ مؤمِنٌ فَلَنُحيِيَنَّهُ حيوةً طَيّبةً وَ لَنَجزِيَنَّهُم اَجرَهُم بِاَحسَنِ ما كانُوا يَعمَلونَ؛ هر کس کار شایسته ای انجام دهد، خواه زن باشد یا مرد در حالی که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده می‌داریم و پاداش آن ها را به بهترین اعمالی که انجام می‌دادند خواهیم داد.» [نحل/97]
اهمیت اسلام درباره شخصیت زنان زمانی نمود پیدا می‌کند که دیگران بر این امر اذعان کنند؛ "گوستاولوبون" اسلام شناس غربي درباره تاثير اسلام و مسلمين بر ديدگاه و عملكرد اروپا نسبت به حقوق زن مي‌گويد: «در دوره تمدن اسلامي به زنان عيناً همان درجه و مقامي داده شده كه زنان اروپا بعد از مدت طولاني آن را دارا شدند... مذهبي كه توانست زن را از درجه پست و ذلت نجات بخشيده به اوج عزت و رفعت نائل سازد، مذهب اسلام بوده است نه مذهب مسيح، چنانچه عامه خيال مي كنند. زيرا مي بينيم كه در قرون وسطي رؤسا و سردارهاي ما با آنكه مسيحي بودند لذا پاس احترام زن را نگه نمي داشتند و از بررسي تواريخ قديمه در اين باره، شبهه اي باقي نمي‌ماند كه قبل از اينكه مسلمين رعايت و احترام زن را به اسلاف ما بياموزند امرا و سرداران ما نسبت به زن با كمال وحشي گري سلوك مي‌نمودند.»[5]

منابع:

[1] گری، بنوات، زنان از دید مردان، محمدجعفر پوینده، ج 1.

[2] لذات فلسفه.

[3] رساله اول پولس به تیموتائوس، 2 : 12 و 14.

[4] زنان از دید مردان، و تاریخ تمدن ویل دورانت، ج 4، و عصر ایمان، بخش 2، فصل 30.

[5] نظام حقوق زن در اسلام، شهید مرتضي مطهري.