درمان رؤیاپردازی افراطی (قسمت اول)
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از آسیبهای موج کرهای، زندگی خیالی مخاطبان با خوانندگان و هنرپیشههای محبوب (شیفتینگ) است. همچنین برای جذب ثروت، موفقیت، سلامتی و ... در قانون جذب، باید تصور رؤیایی از این خواستهها داشت و با این خیالات بهمثابه واقعیت رفتار کرد و با خیالات زندگی کرد؛ در حوزه بررسی معنویتهای نوپدید یک بخش ناظر به نقد است و بخشی دیگر ناظر به ارائه راهکارهای درمان و خارج شدن از معنویت کاذب که در اینجا به بخش دوم میپردازیم.
اصل داشتن رؤیا و رؤیاپردازی امری خوب و دارای کاربردهای بسیاری برای انسان است. اما هر موضوعی باید در قامت و اندازه متناسب خودش باشد، اگر افراط و تفریط داشته باشد، دچار آسیب میشود. برخی افراد دچار رؤیاپردازی افراطی میشوند و این رؤیاپردازی در نهایت منجر به عدم کارآمدی شخص در حیطه فردی و اجتماعی میشود. ابتدا باید سعی کنیم با خود مراقبتی دچار این انحراف نشویم، اما وقتی که کسی دچار این کژکاری ذهنی شد، باید با مهارتهایی ابتدا این رؤیاپردازی بیش از حد خود را متوقف کند؛ بعد از آن، این رؤیاپردازی را کنترل و سعی در رفع آن کند.
برای اینکه رؤیاپردازی افراطی (ناسازگار) را کنترل و رفع کنیم باید به مراحل زیر را عمل کنیم:
اولین مرحله برای شروع این است که یک دفترچه کوچک و قلم همراه داشته باشیم، تمامی زمانها، مکانها، وضعیتهای جسمی، شرایط روحی و عاطفی و... که دچار رؤیاپردازی افراطی شدیم را با دقت یادداشت کنیم. سفرها و گفتوگوی درونی شما باید نوشته شود، زیرا اصلیترین دفاع شما این است که ابتدا بتوانید یک توصیف از وضعیت موجود خود داشته باشید و این شناخت و توصیف با نگارش ماوقع ذهنی، یعنی آنچه در ذهن اتفاق میافتد محقق میشود. با نوشتن، قدرتمندتر میشویم؛ چون ما داریم افکار را بررسی و کنترل میکنیم، نه اینکه افکار و تخیلات هردم ما را به سویی ببرند.
همچنین با نوشتن، روی افکار و خیالات تمرکز میکنیم و هر بار که ذهن، ما را فریب داد و در رؤیاهای تصادفی روزمره گم میکند، با توجه به نوشتهها به وضعیت حاضر برگشته و تخیلات را تجزیه و تحلیل کنیم. صرف نگارش تخیلات و افکار باعث یک طمأنینه و آرامش میشود، چون افکار مشوش و پرآشوب را با نوشتن منظم کرده و یک تخلیه هیجانی ذهنی اتفاق میافتد. با بررسی و تحلیل نوشتهها، عمده محرکهای ورود به این رؤیاپردازی شناخته میشوند. باید مشخص کنید در چه زمان و مکان و شرایطی شروع به رؤیاپردازی میکنید و در کدام موقعیت این کار شدت میگیرد. آیا در اول صبح است، آخر شب است، موقعی که در اتومبیل هستید یا موقع گرسنگی یا سیری است، یا وقتی پیش کسی هستید و یا در جمعی خاص هستید و... مشخص کنید چه زمانی شروع به رؤیاپردازی میکنید.
در دفترچه خود یک بخش را به نوشتن این موقعیتها اختصاص دهید و روزی چند بار آن را بخوانید تا در هنگام قرارگرفتن در آن موقعیت متوجه شوید که وارد فضایی شدهاید که مستعد شروع خیالپردازی هستید. اولین رفتار و کنش این است که کلاً طوری برنامه بچینید که در آن موقعیتها قرار نگیرید. اگر ناچاراً در آن موقعیت قرار گرفتید، سعی کنید سریع از آنجا خارج شوید، یا حداقل سعی کنید زمان کمتری را در آنجا بگذرانید و در همان مدت هم به خود گوشزد کنید که در محیطی هستید که آسیبزا هست و ازاینرو حواس خود را بیشتر متوجه این موضوع کنید که خواسته یا ناخواسته و ناخودآگاه غرق این خیالپردازی نشوید. در این زمان سعی کنید با گوشدادن به پادکست یا کتاب صوتی آموزشی، خود را از فرورفتن در خیالات ایمن کنید؛ مثلاً تنهایی بزرگترین عاملی است که عموماً افراد دچار خیالپردازی میشوند، اگر نتوانستید دوست و همراهی با خود داشته باشید و ناچاراً در این موقعیت قرار گرفتید، پادکست یا کتاب صوتی را استفاده کنید و سعی کنید حتماً نکات مهمی که گوش میکنید را یادداشت و در ذهن مرور کنید تا حواستان از محتوای این کتاب پرت نشود و دچار خیالپردازی شوید. با مداومت، کمکم از این فضا خارج میشوید.
محمد جواد نصیری
افزودن نظر جدید